Jump to content

परम

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

From Sanskrit परम (parama). Cognate Bengali পরম (porom)

Adjective

[edit]

परम (param) (indeclinable)

  1. absolute, ultimate
  2. best, unmatched

Derived terms

[edit]

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Adjective

[edit]

परम

  1. Devanagari script form of parama

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Superlative of पर (pára).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

परम (paramá) stem

  1. most distant, last
  2. highest, most excellent
  3. chief, primary
  4. (with ablative) superior or inferior to

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of परम
singular dual plural
nominative परमः (paramáḥ) परमौ (paramaú)
परमा¹ (paramā́¹)
परमाः (paramā́ḥ)
परमासः¹ (paramā́saḥ¹)
vocative परम (párama) परमौ (páramau)
परमा¹ (páramā¹)
परमाः (páramāḥ)
परमासः¹ (páramāsaḥ¹)
accusative परमम् (paramám) परमौ (paramaú)
परमा¹ (paramā́¹)
परमान् (paramā́n)
instrumental परमेण (paraméṇa) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमैः (paramaíḥ)
परमेभिः¹ (paramébhiḥ¹)
dative परमाय (paramā́ya) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमेभ्यः (paramébhyaḥ)
ablative परमात् (paramā́t) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमेभ्यः (paramébhyaḥ)
genitive परमस्य (paramásya) परमयोः (paramáyoḥ) परमाणाम् (paramā́ṇām)
locative परमे (paramé) परमयोः (paramáyoḥ) परमेषु (paraméṣu)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of परमा
singular dual plural
nominative परमा (paramā́) परमे (paramé) परमाः (paramā́ḥ)
vocative परमे (párame) परमे (párame) परमाः (páramāḥ)
accusative परमाम् (paramā́m) परमे (paramé) परमाः (paramā́ḥ)
instrumental परमया (paramáyā)
परमा¹ (paramā́¹)
परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमाभिः (paramā́bhiḥ)
dative परमायै (paramā́yai) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमाभ्यः (paramā́bhyaḥ)
ablative परमायाः (paramā́yāḥ)
परमायै² (paramā́yai²)
परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमाभ्यः (paramā́bhyaḥ)
genitive परमायाः (paramā́yāḥ)
परमायै² (paramā́yai²)
परमयोः (paramáyoḥ) परमाणाम् (paramā́ṇām)
locative परमायाम् (paramā́yām) परमयोः (paramáyoḥ) परमासु (paramā́su)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of परम
singular dual plural
nominative परमम् (paramám) परमे (paramé) परमाणि (paramā́ṇi)
परमा¹ (paramā́¹)
vocative परम (párama) परमे (párame) परमाणि (páramāṇi)
परमा¹ (páramā¹)
accusative परमम् (paramám) परमे (paramé) परमाणि (paramā́ṇi)
परमा¹ (paramā́¹)
instrumental परमेण (paraméṇa) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमैः (paramaíḥ)
परमेभिः¹ (paramébhiḥ¹)
dative परमाय (paramā́ya) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमेभ्यः (paramébhyaḥ)
ablative परमात् (paramā́t) परमाभ्याम् (paramā́bhyām) परमेभ्यः (paramébhyaḥ)
genitive परमस्य (paramásya) परमयोः (paramáyoḥ) परमाणाम् (paramā́ṇām)
locative परमे (paramé) परमयोः (paramáyoḥ) परमेषु (paraméṣu)
  • ¹Vedic

Noun

[edit]

परम (parama) stemn

  1. highest point, extreme limit

References

[edit]