Jump to content

द्राघ्मन्

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

From दीर्घ (dīrghá).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

द्राघ्मन् (drāghmán) stemm

  1. length
  2. degree of longitude

Declension

[edit]
Masculine an-stem declension of द्राघ्मन्
singular dual plural
nominative द्राघ्मा (drāghmā́) द्राघ्माणौ (drāghmā́ṇau)
द्राघ्माणा¹ (drāghmā́ṇā¹)
द्राघ्माणः (drāghmā́ṇaḥ)
vocative द्राघ्मन् (drā́ghman) द्राघ्माणौ (drā́ghmāṇau)
द्राघ्माणा¹ (drā́ghmāṇā¹)
द्राघ्माणः (drā́ghmāṇaḥ)
accusative द्राघ्माणम् (drāghmā́ṇam) द्राघ्माणौ (drāghmā́ṇau)
द्राघ्माणा¹ (drāghmā́ṇā¹)
द्राघ्मणः (drāghmáṇaḥ)
instrumental द्राघ्मणा (drāghmáṇā) द्राघ्मभ्याम् (drāghmábhyām) द्राघ्मभिः (drāghmábhiḥ)
dative द्राघ्मणे (drāghmáṇe) द्राघ्मभ्याम् (drāghmábhyām) द्राघ्मभ्यः (drāghmábhyaḥ)
ablative द्राघ्मणः (drāghmáṇaḥ) द्राघ्मभ्याम् (drāghmábhyām) द्राघ्मभ्यः (drāghmábhyaḥ)
genitive द्राघ्मणः (drāghmáṇaḥ) द्राघ्मणोः (drāghmáṇoḥ) द्राघ्मणाम् (drāghmáṇām)
locative द्राघ्मणि (drāghmáṇi)
द्राघ्मन्¹ (drāghmán¹)
द्राघ्मणोः (drāghmáṇoḥ) द्राघ्मसु (drāghmásu)
  • ¹Vedic
[edit]