Jump to content

दुर्मनस्

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-Iranian *dušmánās, from Proto-Indo-European *dusmenēs. By surface analysis, दुस्- (dus-, bad) +‎ मनस् (mánas, mind).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

दुर्मनस् (durmanas) stem

  1. in bad or low spirits, sad, melancholy

Declension

[edit]
Masculine as-stem declension of दुर्मनस्
singular dual plural
nominative दुर्मणाः (durmaṇāḥ) दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
vocative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
accusative दुर्मनसम् (durmanasam)
दुर्मणाम्¹ (durmaṇām¹)
दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
instrumental दुर्मनसा (durmanasā) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभिः (durmanobhiḥ)
dative दुर्मनसे (durmanase) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
ablative दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
genitive दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनसाम् (durmanasām)
locative दुर्मनसि (durmanasi) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनःसु (durmanaḥsu)
  • ¹Vedic
Feminine as-stem declension of दुर्मनस्
singular dual plural
nominative दुर्मणाः (durmaṇāḥ) दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
vocative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
accusative दुर्मनसम् (durmanasam)
दुर्मणाम्¹ (durmaṇām¹)
दुर्मनसौ (durmanasau)
दुर्मनसा¹ (durmanasā¹)
दुर्मनसः (durmanasaḥ)
दुर्मणाः¹ (durmaṇāḥ¹)
instrumental दुर्मनसा (durmanasā) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभिः (durmanobhiḥ)
dative दुर्मनसे (durmanase) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
ablative दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
genitive दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनसाम् (durmanasām)
locative दुर्मनसि (durmanasi) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनःसु (durmanaḥsu)
  • ¹Vedic
Neuter as-stem declension of दुर्मनस्
singular dual plural
nominative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
vocative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
accusative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
instrumental दुर्मनसा (durmanasā) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभिः (durmanobhiḥ)
dative दुर्मनसे (durmanase) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
ablative दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
genitive दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनसाम् (durmanasām)
locative दुर्मनसि (durmanasi) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनःसु (durmanaḥsu)

Noun

[edit]

दुर्मनस् (durmanas) stemn

  1. bad disposition, perversity of mind

Declension

[edit]
Neuter as-stem declension of दुर्मनस्
singular dual plural
nominative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
vocative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
accusative दुर्मनः (durmanaḥ) दुर्मनसी (durmanasī) दुर्मनांसि (durmanāṃsi)
instrumental दुर्मनसा (durmanasā) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभिः (durmanobhiḥ)
dative दुर्मनसे (durmanase) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
ablative दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनोभ्याम् (durmanobhyām) दुर्मनोभ्यः (durmanobhyaḥ)
genitive दुर्मनसः (durmanasaḥ) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनसाम् (durmanasām)
locative दुर्मनसि (durmanasi) दुर्मनसोः (durmanasoḥ) दुर्मनःसु (durmanaḥsu)

Further reading

[edit]