तुञ्ज

Sanskrit

Etymology

From the root तुज् (tuj, “to hit”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /tuɲ.d͡ʑɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /t̪uɲ.d͡ʑɐ/

Noun

तुञ्ज • (tuñjá) stem, m

1. shock, assault

Declension

Masculine a-stem declension of तुञ्ज

	singular	dual	plural
nominative	तुञ्जः (tuñjáḥ)	तुञ्जौ (tuñjaú) तुञ्जा¹ (tuñjā́¹)	तुञ्जाः (tuñjā́ḥ) तुञ्जासः¹ (tuñjā́saḥ¹)
vocative	तुञ्ज (túñja)	तुञ्जौ (túñjau) तुञ्जा¹ (túñjā¹)	तुञ्जाः (túñjāḥ) तुञ्जासः¹ (túñjāsaḥ¹)
accusative	तुञ्जम् (tuñjám)	तुञ्जौ (tuñjaú) तुञ्जा¹ (tuñjā́¹)	तुञ्जान् (tuñjā́n)
instrumental	तुञ्जेन (tuñjéna)	तुञ्जाभ्याम् (tuñjā́bhyām)	तुञ्जैः (tuñjaíḥ) तुञ्जेभिः¹ (tuñjébhiḥ¹)
dative	तुञ्जाय (tuñjā́ya)	तुञ्जाभ्याम् (tuñjā́bhyām)	तुञ्जेभ्यः (tuñjébhyaḥ)
ablative	तुञ्जात् (tuñjā́t)	तुञ्जाभ्याम् (tuñjā́bhyām)	तुञ्जेभ्यः (tuñjébhyaḥ)
genitive	तुञ्जस्य (tuñjásya)	तुञ्जयोः (tuñjáyoḥ)	तुञ्जानाम् (tuñjā́nām)
locative	तुञ्जे (tuñjé)	तुञ्जयोः (tuñjáyoḥ)	तुञ्जेषु (tuñjéṣu)

• ¹Vedic