Jump to content

तक्ष

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From the root तक्ष् (takṣ, to cut) +‎ -अ (-a).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

तक्ष (takṣa) stemm

  1. carpenter
  2. cutter

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of तक्ष
singular dual plural
nominative तक्षः (takṣaḥ) तक्षौ (takṣau)
तक्षा¹ (takṣā¹)
तक्षाः (takṣāḥ)
तक्षासः¹ (takṣāsaḥ¹)
vocative तक्ष (takṣa) तक्षौ (takṣau)
तक्षा¹ (takṣā¹)
तक्षाः (takṣāḥ)
तक्षासः¹ (takṣāsaḥ¹)
accusative तक्षम् (takṣam) तक्षौ (takṣau)
तक्षा¹ (takṣā¹)
तक्षान् (takṣān)
instrumental तक्षेण (takṣeṇa) तक्षाभ्याम् (takṣābhyām) तक्षैः (takṣaiḥ)
तक्षेभिः¹ (takṣebhiḥ¹)
dative तक्षाय (takṣāya) तक्षाभ्याम् (takṣābhyām) तक्षेभ्यः (takṣebhyaḥ)
ablative तक्षात् (takṣāt) तक्षाभ्याम् (takṣābhyām) तक्षेभ्यः (takṣebhyaḥ)
genitive तक्षस्य (takṣasya) तक्षयोः (takṣayoḥ) तक्षाणाम् (takṣāṇām)
locative तक्षे (takṣe) तक्षयोः (takṣayoḥ) तक्षेषु (takṣeṣu)
  • ¹Vedic

Proper noun

[edit]

तक्ष (takṣa) stemm

  1. (Hinduism), N. of a son of Bharata, who established the city of Takshashila.

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Malayalam: തച്ചൻ (taccaṉ), തക്ഷൻ (takṣaṉ)tatsama
  • Tamil: தச்சர் (taccar)

Further reading

[edit]
  • Monier Williams (1899) “तक्ष”, in A Sanskrit–English Dictionary, [], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 431, column 3.
  • Apte, Macdonell (2022) “तक्ष”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Sanskrit Dictionaries]