कृकर

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *kerk- (crow, raven), probably an onamatopoeia. Cognate with Ancient Greek κόραξ (kórax), Old Irish cerc (hen), Avestan 𐬐𐬀𐬵𐬭𐬐𐬀𐬙𐬀𐬝 (kahrkatat̰, rooster), obsolete German Ruch, Old English hrōc (English rook).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कृकर (kṛkara) stemm

  1. a partridge

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कृकर
Nom. sg. कृकरः (kṛkaraḥ)
Gen. sg. कृकरस्य (kṛkarasya)
Singular Dual Plural
Nominative कृकरः (kṛkaraḥ) कृकरौ (kṛkarau) कृकराः (kṛkarāḥ)
Vocative कृकर (kṛkara) कृकरौ (kṛkarau) कृकराः (kṛkarāḥ)
Accusative कृकरम् (kṛkaram) कृकरौ (kṛkarau) कृकरान् (kṛkarān)
Instrumental कृकरेन (kṛkarena) कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) कृकरैः (kṛkaraiḥ)
Dative कृकराय (kṛkarāya) कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ)
Ablative कृकरात् (kṛkarāt) कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ)
Genitive कृकरस्य (kṛkarasya) कृकरयोः (kṛkarayoḥ) कृकरानाम् (kṛkarānām)
Locative कृकरे (kṛkare) कृकरयोः (kṛkarayoḥ) कृकरेषु (kṛkareṣu)

Descendants

[edit]
  • Early Assamese: কৈৰা (koira)
  • Hindi: किरकिला (kirkilā)
  • Punjabi: ਕੁੱਕੜ (kukkaṛ, rooster)