Jump to content

कीर्ति

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit कीर्ति (kīrti).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /kiːɾ.t̪iː/

Noun

[edit]

कीर्ति (kīrtif

  1. mention, fame, glory

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

From कृ (kṛ, to praise).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

कीर्ति (kīrti) stemf

  1. (Pāṇ. 3-3, 97 ; fr. √2. कृ) mention, making mention of, speech, report
  2. good report, fame, renown, glory
  3. Fame (personified as daughter of दक्ष and wife of धर्म)
  4. (in music) a particular measure or time
  5. extension, expansion L.
  6. lustre L.
  7. = प्रसाद (favour) or प्रासाद (a palace)
  8. (fr. √1. कॄ), dirt
  9. name of one of the मातृकाs (or personified divine energies of कृष्ण) L.

Declension

[edit]
Feminine i-stem declension of कीर्ति
singular dual plural
nominative कीर्तिः (kīrtiḥ) कीर्ती (kīrtī) कीर्तयः (kīrtayaḥ)
vocative कीर्ते (kīrte) कीर्ती (kīrtī) कीर्तयः (kīrtayaḥ)
accusative कीर्तिम् (kīrtim) कीर्ती (kīrtī) कीर्तीः (kīrtīḥ)
instrumental कीर्त्या (kīrtyā)
कीर्ती¹ (kīrtī¹)
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) कीर्तिभिः (kīrtibhiḥ)
dative कीर्तये (kīrtaye)
कीर्त्यै² (kīrtyai²)
कीर्ती¹ (kīrtī¹)
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) कीर्तिभ्यः (kīrtibhyaḥ)
ablative कीर्तेः (kīrteḥ)
कीर्त्याः² (kīrtyāḥ²)
कीर्त्यै³ (kīrtyai³)
कीर्तिभ्याम् (kīrtibhyām) कीर्तिभ्यः (kīrtibhyaḥ)
genitive कीर्तेः (kīrteḥ)
कीर्त्याः² (kīrtyāḥ²)
कीर्त्यै³ (kīrtyai³)
कीर्त्योः (kīrtyoḥ) कीर्तीनाम् (kīrtīnām)
locative कीर्तौ (kīrtau)
कीर्त्याम्² (kīrtyām²)
कीर्ता¹ (kīrtā¹)
कीर्त्योः (kīrtyoḥ) कीर्तिषु (kīrtiṣu)
  • ¹Vedic
  • ²Later Sanskrit
  • ³Brāhmaṇas

References

[edit]