कारागार

Hindi

Etymology

From Sanskrit कारागार (kārāgārá).

Noun

कारागार • (kārāgār) m (Urdu spelling کاراگار)

1. prison, jail, a place of confinement

   Synonyms: बन्दीघर (bandīghar), क़ैदख़ाना (qaidxānā), जेल (jel)

   कारागार में कई कोठरियाँ होती हैं

   kārāgār mẽ kaī koṭhriyā̃ hotī ha͠i

   There are many cells in a prison

Declension

Declension of कारागार (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	कारागार kārāgār	कारागार kārāgār
oblique	कारागार kārāgār	कारागारों kārāgārõ
vocative	कारागार kārāgār	कारागारो kārāgāro

References

• John T. Platts (2012 August 20 (last accessed)) “A Dictionary of Urdu, Classical Hindi, and English”, in (Please provide the book title or journal name)‎^[1]

Sanskrit

Etymology

Compounded from कारा (kārā, “imprisonment”) +‎ आगार (āgāra, “place”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /kɑː.ɾɑː.ɡɑː.ɾɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /kɑː.ɾɑː.ɡɑː.ɾɐ/

Noun

कारागार • (kārāgārá) stem, n

1. prisonhouse, jail

Declension

Neuter a-stem declension of कारागार

	singular	dual	plural
nominative	कारागारम् (kārāgāram)	कारागारे (kārāgāre)	कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹)
vocative	कारागार (kārāgāra)	कारागारे (kārāgāre)	कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹)
accusative	कारागारम् (kārāgāram)	कारागारे (kārāgāre)	कारागाराणि (kārāgārāṇi) कारागारा¹ (kārāgārā¹)
instrumental	कारागारेण (kārāgāreṇa)	कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām)	कारागारैः (kārāgāraiḥ) कारागारेभिः¹ (kārāgārebhiḥ¹)
dative	कारागाराय (kārāgārāya)	कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām)	कारागारेभ्यः (kārāgārebhyaḥ)
ablative	कारागारात् (kārāgārāt)	कारागाराभ्याम् (kārāgārābhyām)	कारागारेभ्यः (kārāgārebhyaḥ)
genitive	कारागारस्य (kārāgārasya)	कारागारयोः (kārāgārayoḥ)	कारागाराणाम् (kārāgārāṇām)
locative	कारागारे (kārāgāre)	कारागारयोः (kārāgārayoḥ)	कारागारेषु (kārāgāreṣu)

• ¹Vedic

Descendants

• → Hindustani:
  • Hindi: कारागार (kārāgār)
  • Urdu: کاراگار (kārāgār)
• → Telugu: కారాగారము (kārāgāramu)