Jump to content

कर्पर

From Wiktionary, the free dictionary

Sanskrit

[edit]

Noun

[edit]

कर्पर (karpara) stemm

  1. cup, pot, bowl (Pañcat., Kathās. etc.)
  2. skull, cranium (L.)
  3. tortoise shell
  4. a kind of weapon (L.)
  5. Ficus glomerata (L.)
  6. name of a thief (Kathās. lxiv, 43 ff.)

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of कर्पर
Nom. sg. कर्परः (karparaḥ)
Gen. sg. कर्परस्य (karparasya)
Singular Dual Plural
Nominative कर्परः (karparaḥ) कर्परौ (karparau) कर्पराः (karparāḥ)
Vocative कर्पर (karpara) कर्परौ (karparau) कर्पराः (karparāḥ)
Accusative कर्परम् (karparam) कर्परौ (karparau) कर्परान् (karparān)
Instrumental कर्परेण (karpareṇa) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परैः (karparaiḥ)
Dative कर्पराय (karparāya) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Ablative कर्परात् (karparāt) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Genitive कर्परस्य (karparasya) कर्परयोः (karparayoḥ) कर्पराणाम् (karparāṇām)
Locative कर्परे (karpare) कर्परयोः (karparayoḥ) कर्परेषु (karpareṣu)

Noun

[edit]

कर्पर (karpara) stemn

  1. pot, potsherd (Pañcat.)

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of कर्पर
Nom. sg. कर्परम् (karparam)
Gen. sg. कर्परस्य (karparasya)
Singular Dual Plural
Nominative कर्परम् (karparam) कर्परे (karpare) कर्पराणि (karparāṇi)
Vocative कर्पर (karpara) कर्परे (karpare) कर्पराणि (karparāṇi)
Accusative कर्परम् (karparam) कर्परे (karpare) कर्पराणि (karparāṇi)
Instrumental कर्परेण (karpareṇa) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परैः (karparaiḥ)
Dative कर्पराय (karparāya) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Ablative कर्परात् (karparāt) कर्पराभ्याम् (karparābhyām) कर्परेभ्यः (karparebhyaḥ)
Genitive कर्परस्य (karparasya) कर्परयोः (karparayoḥ) कर्पराणाम् (karparāṇām)
Locative कर्परे (karpare) कर्परयोः (karparayoḥ) कर्परेषु (karpareṣu)

References

[edit]