उत्तराधर

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit उत्तराधर (uttarādhara).

Noun

उत्तराधर • (uttarādhar) ?

1. lips

Declension

This noun needs an inflection-table template.

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• উত্তৰাধৰ (Assamese script)
• ᬉᬢ᭄ᬢᬭᬵᬥᬭ (Balinese script)
• উত্তরাধর (Bengali script)
• 𑰄𑰝𑰿𑰝𑰨𑰯𑰠𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀉𑀢𑁆𑀢𑀭𑀸𑀥𑀭 (Brahmi script)
• ဥတ္တရာဓရ (Burmese script)
• ઉત્તરાધર (Gujarati script)
• ਉਤ੍ਤਰਾਧਰ (Gurmukhi script)
• 𑌉𑌤𑍍𑌤𑌰𑌾𑌧𑌰 (Grantha script)
• ꦈꦠ꧀ꦠꦫꦴꦣꦫ (Javanese script)
• 𑂇𑂞𑂹𑂞𑂩𑂰𑂡𑂩 (Kaithi script)
• ಉತ್ತರಾಧರ (Kannada script)
• ឧត្តរាធរ (Khmer script)
• ອຸຕ຺ຕຣາຘຣ (Lao script)
• ഉത്തരാധര (Malayalam script)
• ᡠᢠᢠᠠᡵᠠ᠎᠊ᠠᢡᠠᡵᠠ (Manchu script)
• 𑘄𑘝𑘿𑘝𑘨𑘰𑘠𑘨 (Modi script)
• ᠤᢐᢐᠠᠷᠠᢗᢑᠾᠠᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦤𑦽𑧠𑦽𑧈𑧑𑧀𑧈 (Nandinagari script)
• 𑐄𑐟𑑂𑐟𑐬𑐵𑐢𑐬 (Newa script)
• ଉତ୍ତରାଧର (Odia script)
• ꢆꢡ꣄ꢡꢬꢵꢤꢬ (Saurashtra script)
• 𑆇𑆠𑇀𑆠𑆫𑆳𑆣𑆫 (Sharada script)
• 𑖄𑖝𑖿𑖝𑖨𑖯𑖠𑖨 (Siddham script)
• උත‍්තරාධර (Sinhalese script)
• 𑩐𑩒𑩫 𑪙𑩫𑩼𑩛𑩮𑩼 (Soyombo script)
• 𑚄𑚙𑚶𑚙𑚤𑚭𑚜𑚤 (Takri script)
• உத்தராத⁴ர (Tamil script)
• ఉత్తరాధర (Telugu script)
• อุตฺตราธร (Thai script)
• ཨུ་ཏྟ་རཱ་དྷ་ར (Tibetan script)
• 𑒅𑒞𑓂𑒞𑒩𑒰𑒡𑒩 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨃𑨙𑩇𑨙𑨫𑨊𑨜𑨫 (Zanabazar Square script)

Etymology

Combination of उत्तर (uttara) +‎ अधर (adhara).

Noun

उत्तराधर • (uttarādhara) stem, n

1. lips

   Synonym: ओष्ठ (oṣṭha)

2. upper and lower lips

Declension

Neuter a-stem declension of उत्तराधर

	singular	dual	plural
nominative	उत्तराधरम् (uttarādharam)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
vocative	उत्तराधर (uttarādhara)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
accusative	उत्तराधरम् (uttarādharam)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
instrumental	उत्तराधरेण (uttarādhareṇa)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरैः (uttarādharaiḥ) उत्तराधरेभिः¹ (uttarādharebhiḥ¹)
dative	उत्तराधराय (uttarādharāya)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
ablative	उत्तराधरात् (uttarādharāt)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
genitive	उत्तराधरस्य (uttarādharasya)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधराणाम् (uttarādharāṇām)
locative	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधरेषु (uttarādhareṣu)

• ¹Vedic

Adjective

उत्तराधर • (uttarādhara) stem

1. superior and inferior
2. higher and lower

Declension

Masculine a-stem declension of उत्तराधर

	singular	dual	plural
nominative	उत्तराधरः (uttarādharaḥ)	उत्तराधरौ (uttarādharau) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)	उत्तराधराः (uttarādharāḥ) उत्तराधरासः¹ (uttarādharāsaḥ¹)
vocative	उत्तराधर (uttarādhara)	उत्तराधरौ (uttarādharau) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)	उत्तराधराः (uttarādharāḥ) उत्तराधरासः¹ (uttarādharāsaḥ¹)
accusative	उत्तराधरम् (uttarādharam)	उत्तराधरौ (uttarādharau) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)	उत्तराधरान् (uttarādharān)
instrumental	उत्तराधरेण (uttarādhareṇa)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरैः (uttarādharaiḥ) उत्तराधरेभिः¹ (uttarādharebhiḥ¹)
dative	उत्तराधराय (uttarādharāya)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
ablative	उत्तराधरात् (uttarādharāt)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
genitive	उत्तराधरस्य (uttarādharasya)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधराणाम् (uttarādharāṇām)
locative	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधरेषु (uttarādhareṣu)

• ¹Vedic

Feminine ā-stem declension of उत्तराधरा

	singular	dual	plural
nominative	उत्तराधरा (uttarādharā)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराः (uttarādharāḥ)
vocative	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराः (uttarādharāḥ)
accusative	उत्तराधराम् (uttarādharām)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराः (uttarādharāḥ)
instrumental	उत्तराधरया (uttarādharayā) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधराभिः (uttarādharābhiḥ)
dative	उत्तराधरायै (uttarādharāyai)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधराभ्यः (uttarādharābhyaḥ)
ablative	उत्तराधरायाः (uttarādharāyāḥ) उत्तराधरायै² (uttarādharāyai²)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधराभ्यः (uttarādharābhyaḥ)
genitive	उत्तराधरायाः (uttarādharāyāḥ) उत्तराधरायै² (uttarādharāyai²)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधराणाम् (uttarādharāṇām)
locative	उत्तराधरायाम् (uttarādharāyām)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधरासु (uttarādharāsu)

• ¹Vedic
• ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of उत्तराधर

	singular	dual	plural
nominative	उत्तराधरम् (uttarādharam)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
vocative	उत्तराधर (uttarādhara)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
accusative	उत्तराधरम् (uttarādharam)	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधराणि (uttarādharāṇi) उत्तराधरा¹ (uttarādharā¹)
instrumental	उत्तराधरेण (uttarādhareṇa)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरैः (uttarādharaiḥ) उत्तराधरेभिः¹ (uttarādharebhiḥ¹)
dative	उत्तराधराय (uttarādharāya)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
ablative	उत्तराधरात् (uttarādharāt)	उत्तराधराभ्याम् (uttarādharābhyām)	उत्तराधरेभ्यः (uttarādharebhyaḥ)
genitive	उत्तराधरस्य (uttarādharasya)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधराणाम् (uttarādharāṇām)
locative	उत्तराधरे (uttarādhare)	उत्तराधरयोः (uttarādharayoḥ)	उत्तराधरेषु (uttarādhareṣu)

• ¹Vedic