ईर्ष्या

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit ईर्ष्या (īrṣyā).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /iːɾ.ʂjɑː/, [iːɾ.ʃjäː]

Noun

[edit]

ईर्ष्या (īrṣyāf (Urdu spelling ایرشا)

  1. jealousy, envy
    Synonyms: डाह (ḍāh), जलन (jalan)
    उसके मन में ख़ूब ईर्ष्या है।
    uske man mẽ xūb īrṣyā hai.
    He is a very jealous man.

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From a root ईर्ष्य् (īrṣy). See ईर्ष्यति (īrṣyati) for more.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ईर्ष्या (īrṣyā) stemf

  1. envy or impatience over another's success, jealousy
  2. spite, malice

Declension

[edit]
Feminine ā-stem declension of ईर्ष्या (īrṣyā)
Singular Dual Plural
Nominative ईर्ष्या
īrṣyā
ईर्ष्ये
īrṣye
ईर्ष्याः
īrṣyāḥ
Vocative ईर्ष्ये
īrṣye
ईर्ष्ये
īrṣye
ईर्ष्याः
īrṣyāḥ
Accusative ईर्ष्याम्
īrṣyām
ईर्ष्ये
īrṣye
ईर्ष्याः
īrṣyāḥ
Instrumental ईर्ष्यया / ईर्ष्या¹
īrṣyayā / īrṣyā¹
ईर्ष्याभ्याम्
īrṣyābhyām
ईर्ष्याभिः
īrṣyābhiḥ
Dative ईर्ष्यायै
īrṣyāyai
ईर्ष्याभ्याम्
īrṣyābhyām
ईर्ष्याभ्यः
īrṣyābhyaḥ
Ablative ईर्ष्यायाः / ईर्ष्यायै²
īrṣyāyāḥ / īrṣyāyai²
ईर्ष्याभ्याम्
īrṣyābhyām
ईर्ष्याभ्यः
īrṣyābhyaḥ
Genitive ईर्ष्यायाः / ईर्ष्यायै²
īrṣyāyāḥ / īrṣyāyai²
ईर्ष्ययोः
īrṣyayoḥ
ईर्ष्याणाम्
īrṣyāṇām
Locative ईर्ष्यायाम्
īrṣyāyām
ईर्ष्ययोः
īrṣyayoḥ
ईर्ष्यासु
īrṣyāsu
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas

Descendants

[edit]
  • Magahi: 𑂅𑂩𑂹𑂎𑂰 (irkhā)

References

[edit]
  • Bahri, Hardev (1989) “ईर्ष्या”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa, Delhi: Rajpal & Sons.
  • Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.