आस्तिक्य

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Sanskrit आस्तिक्य (āstikya).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /ɑːs.t̪ɪk.jᵊ/, [äːs.t̪ɪk.jᵊ]

Noun

[edit]

आस्तिक्य (āstikyam

  1. piousness, religiousness, faith in God; devotion to God
    Synonym: आस्तिकता (āstiktā)

Declension

[edit]

References

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative scripts

[edit]

Etymology

[edit]

Vrddhi derivative of आस्तिक (āstika) with a -य (-ya) extension.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

आस्तिक्य (āstikya) stemn

  1. piousness, religiousness, faith in God; devotion to God
    • c. 400 BCE, Bhagavad Gītā 18.42:
      शमो दमस् तपः शौचं क्षान्तिर् आर्जवम् एव च ।
      ज्ञानं विज्ञानम् आस्तिक्यं ब्रह्मकर्म स्वभावजम् ॥
      śamo damas tapaḥ śaucaṃ kṣāntir ārjavam eva ca.
      jñānaṃ vijñānam āstikyaṃ brahmakarma svabhāvajam.
      Peacefulness, self-control, austerity, purity, patience, straightness, knowledge, wisdom and religiousness are the natural deeds of a Brāhmaṇa.
  2. believing nature or disposition

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of आस्तिक्य (āstikya)
Singular Dual Plural
Nominative आस्तिक्यम्
āstikyam
आस्तिक्ये
āstikye
आस्तिक्यानि / आस्तिक्या¹
āstikyāni / āstikyā¹
Vocative आस्तिक्य
āstikya
आस्तिक्ये
āstikye
आस्तिक्यानि / आस्तिक्या¹
āstikyāni / āstikyā¹
Accusative आस्तिक्यम्
āstikyam
आस्तिक्ये
āstikye
आस्तिक्यानि / आस्तिक्या¹
āstikyāni / āstikyā¹
Instrumental आस्तिक्येन
āstikyena
आस्तिक्याभ्याम्
āstikyābhyām
आस्तिक्यैः / आस्तिक्येभिः¹
āstikyaiḥ / āstikyebhiḥ¹
Dative आस्तिक्याय
āstikyāya
आस्तिक्याभ्याम्
āstikyābhyām
आस्तिक्येभ्यः
āstikyebhyaḥ
Ablative आस्तिक्यात्
āstikyāt
आस्तिक्याभ्याम्
āstikyābhyām
आस्तिक्येभ्यः
āstikyebhyaḥ
Genitive आस्तिक्यस्य
āstikyasya
आस्तिक्ययोः
āstikyayoḥ
आस्तिक्यानाम्
āstikyānām
Locative आस्तिक्ये
āstikye
आस्तिक्ययोः
āstikyayoḥ
आस्तिक्येषु
āstikyeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]
  • Prakrit: 𑀅𑀢𑁆𑀣𑀺𑀓𑁆𑀓 (atthikka)

References

[edit]