ییلان

Chagatai

ییلان

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yï̄lan (“snake”). Cognate with Azerbaijani ilan, Kazakh жылан (jylan), Kyrgyz жылан (jılan), and Ottoman Turkish ییلان (yılan) (whence Turkish yılan).

Noun

ییلان (yilan)

1. snake, serpent

Derived terms

• ییلان اوتی (yilan oti, “gentian”)
• ییلان بالغی (yilan balği, “eel”)

Descendants

• Uyghur: يىلان (yilan)
• Uzbek:

  Latin script: ilon

  Cyrillic script: илон

Further reading

• Jarring, Gunnar (1964) “ییلان”, in An Eastern Turki-English Dialect Dictionary‎^[1], C.W.K. Gleerup, page 156
• Courteille, Abel Pavet de (1870) “ییلان”, in Dictionnaire turk-oriental [Eastern Turkic Dictionary]‎^[2] (in French), Paris: Imprimerie Impériale, page 557

Khalaj

Noun

ییلان (yilân) (definite accusative ییلانؽ, plural ییلانلار)

1. Arabic spelling of yilân (“snake”)

Declension

Declension of ییلان

	singular	plural
nominative	ییلان	ییلانلار
genitive	ییلانؽݧ	ییلانلارؽݧ
dative	ییلانقا	ییلانلارقا
definite accusative	ییلانؽ	ییلانلارؽ
locative	ییلانچا	ییلانلارچا
ablative	ییلاندا	ییلانلاردا
instrumental	ییلانلا	ییلانلارلا
equative	ییلانوارا	ییلانلاروارا

Ottoman Turkish

ییلان

Alternative forms

• یلان (yılan)

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yï̄lan (“snake”); cognate with Old Turkic 𐰖𐰃𐰞𐰣 (yılan), Azerbaijani ilan, Kazakh жылан (jylan), Kyrgyz жылан (jılan), Uyghur يىلان (yilan) and Uzbek ilon. For the ending, compare آرسلان (arslan, “lion”), قپلان (kaplan, “leopard”) and صرتلان (sırtlan, “hyena”).

Noun

ییلان • (yılan)

1. snake, any reptile of the suborder Serpentes

   Synonyms: حیه (hayye), مار (mar)

2. (figuratively) perfidious, ungrateful man
3. (figuratively) spiteful, malicious man

Declension

Declension of ییلان

	singular	plural
nominative	ییلان (yılan)	ییلانلر (yılanlar)
genitive	ییلانیڭ (yılanıñ)	ییلانلریڭ (yılanlarıñ)
dative	ییلانه (yılana)	ییلانلره (yılanlara)
definite accusative	ییلانی (yılanı)	ییلانلری (yılanları)
locative	ییلانده (yılanda)	ییلانلرده (yılanlarda)
ablative	ییلاندن (yılandan)	ییلانلردن (yılanlardan)

Derived terms

• اوق ییلانی (ok yılanı, “oriental ratsnake”)
• صاغر ییلان (sağır yılan, “asp”)
• صو ییلانی (su yılanı, “water snake”)
• قره ییلان (kara yılan, “colubrid, blacksnake”)
• كور ییلان (kör yılan, “blindworm”)
• ییلان اوتی (yılan otu, “gentian”)
• ییلان باشی (yılan başı, “helmet snail”)
• ییلان بالغی (yılan balığı, “eel”)
• ییلان قاوی (yılan kavı, “slough”)
• ییلان كوكی (yılan kökü, “meadow clary”)
• ییلان گبی (yılan gibi, “slippery, sneaky”)
• ییلان یاصدغی (yılan yasdığı, “dragonwort”)
• ییلان یاوروسی (yılan yavrusu, “snakeling”)
• ییلانجق (yılancık, “erysipelas”)
• ییلانجی (yılancı, “snake-catcher”)
• ییلانجیل (yılancıl, “sacred ibis”)

Descendants

• Gagauz: yılan
• Turkish: yılan

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “yılan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5318
• Hindoglu, Artin (1838) “ییلان”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français‎^[3], Vienna: F. Beck, page 516b
• Kélékian, Diran (1911) “ییلان”, in Dictionnaire turc-français‎^[4], Constantinople: Mihran, page 1370
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Serpens”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum‎^[5], Vienna, column 1547
• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “یلان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[6], Vienna, column 5599
• Nişanyan, Sevan (2002–) “yılan”, in Nişanyan Sözlük
• Redhouse, James W. (1890) “ییلان”, in A Turkish and English Lexicon‎^[7], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2223