Jump to content

کف کردن

From Wiktionary, the free dictionary

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

Possibly from foaming at mouth while one is experiencing a seizure or rage.

Verb

[edit]

کف کردن (kaf kardan)

  1. to foam or froth
  2. (figurative, colloquial) to get amazed or stunned
  3. (figurative, colloquial) to get fed up
    دیگه کف کردم بس که خوندم!
    dige kaf kardam bas ke xundam!
    I'm fed up with studying!

Conjugation

[edit]
Conjugation of کَف کردن (literary Iranian Persian)
infinitive کَف کردن (kaf kardán)
stem present کَف کن (kaf kon)
past کَف کرد (kaf kard)
participle present کَف کننده (kaf konandé)
past کَف کرده (kaf kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist کَف کنم (kaf kónam) کَف کنی (kaf kóni) کَف کند (kaf kónad) کَف کنیم (kaf kónim) کَف کنید (kaf kónid) کَف کنند (kaf kónand)
present (imperfect) کَف می‌کنم (kaf mí-konam) کَف می‌کنی (kaf mí-koni) کَف می‌کند (kaf mí-konad) کَف می‌کنیم (kaf mí-konim) کَف می‌کنید (kaf mí-konid) کَف می‌کنند (kaf mí-konand)
present progressive دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam) داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni) دارد کَف می‌کند (dấrad kaf mí-konad) داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim) دارید کَف می‌کنید (dấrid kaf mí-konid) دارند کَف می‌کنند (dấrand kaf mí-konand)
present perfect کَف کرده‌ام (kaf kardé-am) کَف کرده‌ای (kaf kardé-i) کَف کرده است (kaf kardé ast) کَف کرده‌ایم (kaf kardé-im) کَف کرده‌اید (kaf kardé-id) کَف کرده‌اند (kaf kardé-and)
past کَف کردم (kaf kárdam) کَف کردی (kaf kárdi) کَف کرد (kaf kard) کَف کردیم (kaf kárdim) کَف کردید (kaf kárdid) کَف کردند (kaf kárdand)
past (imperfect) کَف می‌کردم (kaf mí-kardam) کَف می‌کردی (kaf mí-kardi) کَف می‌کرد (kaf mí-kard) کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim) کَف می‌کردید (kaf mí-kardid) کَف می‌کردند (kaf mí-kardand)
past progressive داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam) داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi) داشت کَف می‌کرد (dâšt kaf mí-kard) داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim) داشتید کَف می‌کردید (dấštid kaf mí-kardid) داشتند کَف می‌کردند (dấštand kaf mí-kardand)
pluperfect کَف کرده بودم (kaf kardé búdam) کَف کرده بودی (kaf kardé búdi) کَف کرده بود (kaf kardé bud) کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim) کَف کرده بودید (kaf kardé búdid) کَف کرده بودند (kaf kardé búdand)
future کَف خواهم کرد (kaf xâhám kard) کَف خواهی کرد (kaf xâhí kard) کَف خواهد کرد (kaf xâhád kard) کَف خواهیم کرد (kaf xâhím kard) کَف خواهید کرد (kaf xâhíd kard) کَف خواهند کرد (kaf xâhánd kard)
subjunctive present کَف کنم (kaf konam) کَف کنی (kaf koni) کَف کند (kaf konad) کَف کنیم (kaf konim) کَف کنید (kaf konid) کَف کنند (kaf konand)
past کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam) کَف کرده باشی (kaf kardé bấši) کَف کرده باشد (kaf kardé bấšad) کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim) کَف کرده باشید (kaf kardé bấšid) کَف کرده باشند (kaf kardé bấšand)
imperative کَف کن (kaf kon) کَف کنید (kaf konid)
Conjugation of کَف کردن (colloquial Tehrani)
infinitive کَف کردن (kaf kardán)
stem present کَف کن (kaf kon)
past کَف کرد (kaf kard)
participle present کَف کننده (kaf konandé)
past کَف کرده (kaf kardé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist کَف کنم (kaf kónam) کَف کنی (kaf kóni) کَف کنه (kaf kóne) کَف کنیم (kaf kónim) کَف کنین (kaf kónin) کَف کنن (kaf kónan)
present (imperfect) کَف می‌کنم (kaf mí-konam) کَف می‌کنی (kaf mí-koni) کَف می‌کنه (kaf mí-kone) کَف می‌کنیم (kaf mí-konim) کَف می‌کنین (kaf mí-konin) کَف می‌کنن (kaf mí-konan)
present progressive دارم کَف می‌کنم (dấram kaf mí-konam) داری کَف می‌کنی (dấri kaf mí-koni) داره کَف می‌کنه (dấre kaf mí-kone) داریم کَف می‌کنیم (dấrim kaf mí-konim) دارین کَف می‌کنین (dấrin kaf mí-konin) دارن کَف می‌کنن (dấran kaf mí-konan)
present perfect کَف کرده‌ام (kaf kardám) کَف کرده‌ای (kaf kardí) کَف کرده (kaf kardé) کَف کرده‌ایم (kaf kardím) کَف کرده‌این (kaf kardín) کَف کرده‌ان (kaf kardán)
past کَف کردم (kaf kárdam) کَف کردی (kaf kárdi) کَف کرد (kaf kárd) کَف کردیم (kaf kárdim) کَف کردین (kaf kárdin) کَف کردن (kaf kárdan)
past (imperfect) کَف می‌کردم (kaf mí-kardam) کَف می‌کردی (kaf mí-kardi) کَف می‌کرد (kaf mí-kard) کَف می‌کردیم (kaf mí-kardim) کَف می‌کردین (kaf mí-kardin) کَف می‌کردن (kaf mí-kardan)
past progressive داشتم کَف می‌کردم (dấštam kaf mí-kardam) داشتی کَف می‌کردی (dấšti kaf mí-kardi) داشت کَف می‌کرد (dấšt kaf mí-kard) داشتیم کَف می‌کردیم (dấštim kaf mí-kardim) داشتین کَف می‌کردین (dấštin kaf mí-kardin) داشتن کَف می‌کردن (dấštan kaf mí-kardan)
pluperfect کَف کرده بودم (kaf kardé búdam) کَف کرده بودی (kaf kardé búdi) کَف کرده بود (kaf kardé bud) کَف کرده بودیم (kaf kardé búdim) کَف کرده بودین (kaf kardé búdin) کَف کرده بودن (kaf kardé búdan)
subjunctive present کَف کنم (kaf konam) کَف کنی (kaf koni) کَف کنه (kaf kone) کَف کنیم (kaf konim) کَف کنین (kaf konin) کَف کنن (kaf konan)
past کَف کرده باشم (kaf kardé bấšam) کَف کرده باشی (kaf kardé bấši) کَف کرده باشه (kaf kardé bấše) کَف کرده باشیم (kaf kardé bấšim) کَف کرده باشین (kaf kardé bấšin) کَف کرده باشن (kaf kardé bấšan)
imperative کَف کن (kaf kon) کَف کنین (kaf konin)