Jump to content

پیشکار

From Wiktionary, the free dictionary

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

پیش (piš) +‎ کار (kâr).

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? pēškār
Dari reading? pēškār
Iranian reading? piškâr
Tajik reading? peškor

Noun

[edit]

پیشکار (piškâr) (plural پیشکارها (piškâr-hâ) or پیشکاران (piškârân))

  1. steward, majordomo
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 309”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
      صف‌نشینان نیک‌خواه و پیشکاران با ادب
      دوست‌داران صاحب‌اسرار و حریفان دوست‌کام
      saf-nišīnān-i nēk-xwāh u pēškārān-i bā adab
      dōst-dārān-i sāhib-asrār u harīfān-i dōst-kām
      Well-wishing attendants and courteous stewards,
      Beloveds who keep secrets and companions who please friends.
      (Classical Persian transliteration)

Further reading

[edit]