Jump to content

وافر

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]

Etymology

[edit]
Root
و ف ر (w f r)
8 terms

Derived from the active participle of وَفَرَ (wafara, to be abundant) and وَفُرَ (wafura, (same)).

Adjective

[edit]

وَافِر (wāfir) (feminine وَافِرَة (wāfira), elative أَوْفَر (ʔawfar))

  1. abundant
  2. profuse
  3. abounding in (+ genitive)

Declension

[edit]
Declension of adjective وَافِر (wāfir)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal وَافِر
wāfir
الْوَافِر
al-wāfir
وَافِرَة
wāfira
الْوَافِرَة
al-wāfira
nominative وَافِرٌ
wāfirun
الْوَافِرُ
al-wāfiru
وَافِرَةٌ
wāfiratun
الْوَافِرَةُ
al-wāfiratu
accusative وَافِرًا
wāfiran
الْوَافِرَ
al-wāfira
وَافِرَةً
wāfiratan
الْوَافِرَةَ
al-wāfirata
genitive وَافِرٍ
wāfirin
الْوَافِرِ
al-wāfiri
وَافِرَةٍ
wāfiratin
الْوَافِرَةِ
al-wāfirati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal وَافِرَيْن
wāfirayn
الْوَافِرَيْن
al-wāfirayn
وَافِرَتَيْن
wāfiratayn
الْوَافِرَتَيْن
al-wāfiratayn
nominative وَافِرَانِ
wāfirāni
الْوَافِرَانِ
al-wāfirāni
وَافِرَتَانِ
wāfiratāni
الْوَافِرَتَانِ
al-wāfiratāni
accusative وَافِرَيْنِ
wāfirayni
الْوَافِرَيْنِ
al-wāfirayni
وَافِرَتَيْنِ
wāfiratayni
الْوَافِرَتَيْنِ
al-wāfiratayni
genitive وَافِرَيْنِ
wāfirayni
الْوَافِرَيْنِ
al-wāfirayni
وَافِرَتَيْنِ
wāfiratayni
الْوَافِرَتَيْنِ
al-wāfiratayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? وَافِرَات
wāfirāt
الْوَافِرَات
al-wāfirāt
nominative ? ? وَافِرَاتٌ
wāfirātun
الْوَافِرَاتُ
al-wāfirātu
accusative ? ? وَافِرَاتٍ
wāfirātin
الْوَافِرَاتِ
al-wāfirāti
genitive ? ? وَافِرَاتٍ
wāfirātin
الْوَافِرَاتِ
al-wāfirāti

References

[edit]
  • Wehr, Hans (1979) “وفر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN