نفخ

Arabic

Etymology 1.1

From the root ن ف خ (n-f-ḵ), the verb from Proto-Semitic *napaḫ-. Compare also Arabic نَفَحَ (nafaḥa, “to spread, to diffuse; to blow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /na.fa.xa/

Verb

نَفَخَ • (nafaḵa) I (non-past يَنْفُخُ (yanfuḵu), verbal noun نَفْخ (nafḵ))

1. to blow
2. to blow up, to inflate

Conjugation

    Conjugation of نَفَخَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal noun نَفْخ)

verbal noun الْمَصْدَر						نَفْخ nafḵ
active participle اِسْم الْفَاعِل						نَافِخ nāfiḵ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَنْفُوخ manfūḵ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نَفَخْتُ nafaḵtu	نَفَخْتَ nafaḵta	نَفَخَ nafaḵa		نَفَخْتُمَا nafaḵtumā	نَفَخَا nafaḵā		نَفَخْنَا nafaḵnā	نَفَخْتُمْ nafaḵtum	نَفَخُوا nafaḵū
	f		نَفَخْتِ nafaḵti	نَفَخَتْ nafaḵat			نَفَخَتَا nafaḵatā			نَفَخْتُنَّ nafaḵtunna	نَفَخْنَ nafaḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْفُخُ ʔanfuḵu	تَنْفُخُ tanfuḵu	يَنْفُخُ yanfuḵu		تَنْفُخَانِ tanfuḵāni	يَنْفُخَانِ yanfuḵāni		نَنْفُخُ nanfuḵu	تَنْفُخُونَ tanfuḵūna	يَنْفُخُونَ yanfuḵūna
	f		تَنْفُخِينَ tanfuḵīna	تَنْفُخُ tanfuḵu			تَنْفُخَانِ tanfuḵāni			تَنْفُخْنَ tanfuḵna	يَنْفُخْنَ yanfuḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْفُخَ ʔanfuḵa	تَنْفُخَ tanfuḵa	يَنْفُخَ yanfuḵa		تَنْفُخَا tanfuḵā	يَنْفُخَا yanfuḵā		نَنْفُخَ nanfuḵa	تَنْفُخُوا tanfuḵū	يَنْفُخُوا yanfuḵū
	f		تَنْفُخِي tanfuḵī	تَنْفُخَ tanfuḵa			تَنْفُخَا tanfuḵā			تَنْفُخْنَ tanfuḵna	يَنْفُخْنَ yanfuḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْفُخْ ʔanfuḵ	تَنْفُخْ tanfuḵ	يَنْفُخْ yanfuḵ		تَنْفُخَا tanfuḵā	يَنْفُخَا yanfuḵā		نَنْفُخْ nanfuḵ	تَنْفُخُوا tanfuḵū	يَنْفُخُوا yanfuḵū
	f		تَنْفُخِي tanfuḵī	تَنْفُخْ tanfuḵ			تَنْفُخَا tanfuḵā			تَنْفُخْنَ tanfuḵna	يَنْفُخْنَ yanfuḵna
imperative الْأَمْر	m		اُنْفُخْ unfuḵ			اُنْفُخَا unfuḵā				اُنْفُخُوا unfuḵū
	f		اُنْفُخِي unfuḵī							اُنْفُخْنَ unfuḵna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	نُفِخْتُ nufiḵtu	نُفِخْتَ nufiḵta	نُفِخَ nufiḵa		نُفِخْتُمَا nufiḵtumā	نُفِخَا nufiḵā		نُفِخْنَا nufiḵnā	نُفِخْتُمْ nufiḵtum	نُفِخُوا nufiḵū
	f		نُفِخْتِ nufiḵti	نُفِخَتْ nufiḵat			نُفِخَتَا nufiḵatā			نُفِخْتُنَّ nufiḵtunna	نُفِخْنَ nufiḵna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُنْفَخُ ʔunfaḵu	تُنْفَخُ tunfaḵu	يُنْفَخُ yunfaḵu		تُنْفَخَانِ tunfaḵāni	يُنْفَخَانِ yunfaḵāni		نُنْفَخُ nunfaḵu	تُنْفَخُونَ tunfaḵūna	يُنْفَخُونَ yunfaḵūna
	f		تُنْفَخِينَ tunfaḵīna	تُنْفَخُ tunfaḵu			تُنْفَخَانِ tunfaḵāni			تُنْفَخْنَ tunfaḵna	يُنْفَخْنَ yunfaḵna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُنْفَخَ ʔunfaḵa	تُنْفَخَ tunfaḵa	يُنْفَخَ yunfaḵa		تُنْفَخَا tunfaḵā	يُنْفَخَا yunfaḵā		نُنْفَخَ nunfaḵa	تُنْفَخُوا tunfaḵū	يُنْفَخُوا yunfaḵū
	f		تُنْفَخِي tunfaḵī	تُنْفَخَ tunfaḵa			تُنْفَخَا tunfaḵā			تُنْفَخْنَ tunfaḵna	يُنْفَخْنَ yunfaḵna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُنْفَخْ ʔunfaḵ	تُنْفَخْ tunfaḵ	يُنْفَخْ yunfaḵ		تُنْفَخَا tunfaḵā	يُنْفَخَا yunfaḵā		نُنْفَخْ nunfaḵ	تُنْفَخُوا tunfaḵū	يُنْفَخُوا yunfaḵū
	f		تُنْفَخِي tunfaḵī	تُنْفَخْ tunfaḵ			تُنْفَخَا tunfaḵā			تُنْفَخْنَ tunfaḵna	يُنْفَخْنَ yunfaḵna

Descendants

• Maltese: nefaħ

Etymology 1.2

Pronunciation

• IPA^(key): /nafx/

Noun

نَفْخ • (nafḵ) m

1. verbal noun of نَفَخَ (nafaḵa) (form I)

Declension

Declension of noun نَفْخ (nafḵ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	نَفْخ nafḵ	النَّفْخ an-nafḵ	نَفْخ nafḵ
Nominative	نَفْخٌ nafḵun	النَّفْخُ an-nafḵu	نَفْخُ nafḵu
Accusative	نَفْخًا nafḵan	النَّفْخَ an-nafḵa	نَفْخَ nafḵa
Genitive	نَفْخٍ nafḵin	النَّفْخِ an-nafḵi	نَفْخِ nafḵi

References

• Freytag, Georg (1837) “نفخ”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 310

South Levantine Arabic

Root
ن ف خ
2 terms

Etymology

From Arabic نَفَخَ (nafaḵa).

Pronunciation

• IPA^(key): /na.fax/, [ˈna.fax]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

نفخ • (nafaḵ) I (present بنفخ (bonfoḵ))

1. to inflate

Conjugation

Conjugation of نفخ (nafaḵ)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	نفخت (nafaḵt)	نفخت (nafaḵt)	نفخ (nafaḵ)		نفخنا (nafaḵna)	نفختو (nafaḵtu)	نفخو (nafaḵu)
	f		نفختي (nafaḵti)	نفخت (nafḵat)
present	m	بنفخ (banfoḵ)	بتنفخ (btonfoḵ)	بنفخ (bonfoḵ)		مننفخ (mnonfoḵ)	بتنفخو (btonfoḵu)	بنفخو (bonfoḵu)
	f		بتنفخي (btonfoḵi)	بتنفخ (btonfoḵ)
subjunctive	m	أنفخ (ʔanfoḵ)	تنفخ (tonfoḵ)	ينفخ (yonfoḵ)		ننفخ (nonfoḵ)	تنفخو (tonfoḵu)	ينفخو (yonfoḵu)
	f		تنفخي (tonfoḵi)	تنفخ (tonfoḵ)
imperative	m		انفخ (onfoḵ)				انفخو (onfoḵu)
	f		انفخي (onfoḵi)