مەن

Gurani

Noun

مەن (man)

1. me,I

Uyghur

Other scripts

Perso-Arabic	مەن
Latin	‍men‍
Cyrillic	мән

Etymology

Inherited from Chagatai من (män), from Karakhanid مَنْ (men), from Proto-Turkic *ben.

cognates

Cognate with Uzbek and Turkmen men, Turkish ben, Azerbaijani mən, Gagauz bän, Kazakh and Kyrgyz мен (men), Tatar, Bashkir, Yakut, Dolgan, and Khakas мин (min), and Chuvash [Term?].

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛn/

Pronoun

مەن • (men)

1. I (first-person singular nominative pronoun)

Declension

declension of مەن

	singular بىرلىك (birlik)	plural كۆپلۈك (köplük)
nominative باش (bash)	مەن (men)	بىز (biz)
genitive ئىگىلىك (igilik)	مېنىڭ (mëning)	بىزنىڭ (bizning)
dative يۆنىلىش (yönilish)	ماڭا (ma'nga)	بىزگە (bizge)
accusative چۈشۈم (chüshüm)	مېنى (mëni)	بىزنى (bizni)
locative ئورۇن (orun)	مەندە (mende)	بىزدە (bizde)
ablative چىقىش (chiqish)	مەندىن (mendin)	بىزدىن (bizdin)

See also

Uyghur personal pronouns

		singular	plural
1st person		مەن (men)	بىز (biz)
2nd person	familiar	سەن (sen)	سىلەر (siler)
	polite	سىز (siz)	سىزلەر (sizler)
	honorific	سىلى (sili) / ئۆزلىرى (özliri)	ھەر قايسىلىرى (her qaysiliri) / ھەربىرلىرى (herbirliri)
	impolite		سەنلەر (senler) / ھەر قايسىڭ (her qaysing)
3rd person		ئۇ (u)	ئۇلار (ular)

Further reading

• Schwarz, Henry G. (1992) An Uyghur-English Dictionary (East Asian Research Aids & Translations; 3), Bellingham, Washington: Center for East Asian Studies, Western Washington University, →ISBN