مجبور کردن
Jump to navigation
Jump to search
Persian
[edit]Etymology
[edit]From مجبور (majbur, “forced”) + کردن (kardan, “to do”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Persian) IPA(key): [mad͡ʒ.buːɾ kaɾ.dan]
- (Iran, formal) IPA(key): [mæd͡ʒ.buːɹ kʰʲæɹ.d̪æn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [mäd͡ʒ.buɾ kʰäɾ.d̪än]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | majbūr kardan |
| Dari reading? | majbūr kardan |
| Iranian reading? | majbur kardan |
| Tajik reading? | majbur kardan |
Verb
[edit]| Dari | مجبور کردن |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | маҷбур кардан |
مَجبور کَردَن • (majbur kardan)
- (with subjunctive) to force, to compel
- 2021 May 5, “امام خمینی(ره) جرئت مقابله با استکبار را ایجاد کرد”, in irna.ir[1], Islamic Republic News Agency:
- بنابراین عالم استکبار را مجبور کرد که کنار برود تا خود مردم برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند.
- banâbarin 'âlam-e estekbâr-râ majbur kard ke kenâr be-ravad tâ xod-e mardom barâ-ye sarnevešt-e xod tasmim be-girand.
- Therefore, he [Ayatollah Khomeini] forced the arrogant [countries of the] world to step aside, so that the people themselves could decide on their own destiny.
Conjugation
[edit]| infinitive | مجبور کردن (majbur kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | مجبور کن (majbur kon) | ||||||
| past | مجبور کرد (majbur kard) | |||||||
| participle | present | مجبور کننده (majbur konandé) | ||||||
| past | مجبور کرده (majbur kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | مجبور کنم (majbur kónam) |
مجبور کنی (majbur kóni) |
مجبور کند (majbur kónad) |
مجبور کنیم (majbur kónim) |
مجبور کنید (majbur kónid) |
مجبور کنند (majbur kónand) | |
| present (imperfect) | مجبور می‌کنم (majbur mí-konam) |
مجبور می‌کنی (majbur mí-koni) |
مجبور می‌کند (majbur mí-konad) |
مجبور می‌کنیم (majbur mí-konim) |
مجبور می‌کنید (majbur mí-konid) |
مجبور می‌کنند (majbur mí-konand) | ||
| present progressive | دارم مجبور می‌کنم (dấram majbur mí-konam) |
داری مجبور می‌کنی (dấri majbur mí-koni) |
دارد مجبور می‌کند (dấrad majbur mí-konad) |
داریم مجبور می‌کنیم (dấrim majbur mí-konim) |
دارید مجبور می‌کنید (dấrid majbur mí-konid) |
دارند مجبور می‌کنند (dấrand majbur mí-konand) | ||
| present perfect | مجبور کرده‌ام (majbur kardé-am) |
مجبور کرده‌ای (majbur kardé-i) |
مجبور کرده است (majbur kardé ast) |
مجبور کرده‌ایم (majbur kardé-im) |
مجبور کرده‌اید (majbur kardé-id) |
مجبور کرده‌اند (majbur kardé-and) | ||
| past | مجبور کردم (majbur kárdam) |
مجبور کردی (majbur kárdi) |
مجبور کرد (majbur kard) |
مجبور کردیم (majbur kárdim) |
مجبور کردید (majbur kárdid) |
مجبور کردند (majbur kárdand) | ||
| past (imperfect) | مجبور می‌کردم (majbur mí-kardam) |
مجبور می‌کردی (majbur mí-kardi) |
مجبور می‌کرد (majbur mí-kard) |
مجبور می‌کردیم (majbur mí-kardim) |
مجبور می‌کردید (majbur mí-kardid) |
مجبور می‌کردند (majbur mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم مجبور می‌کردم (dấštam majbur mí-kardam) |
داشتی مجبور می‌کردی (dấšti majbur mí-kardi) |
داشت مجبور می‌کرد (dâšt majbur mí-kard) |
داشتیم مجبور می‌کردیم (dấštim majbur mí-kardim) |
داشتید مجبور می‌کردید (dấštid majbur mí-kardid) |
داشتند مجبور می‌کردند (dấštand majbur mí-kardand) | ||
| pluperfect | مجبور کرده بودم (majbur kardé búdam) |
مجبور کرده بودی (majbur kardé búdi) |
مجبور کرده بود (majbur kardé bud) |
مجبور کرده بودیم (majbur kardé búdim) |
مجبور کرده بودید (majbur kardé búdid) |
مجبور کرده بودند (majbur kardé búdand) | ||
| future | مجبور خواهم کرد (majbur xâhám kard) |
مجبور خواهی کرد (majbur xâhí kard) |
مجبور خواهد کرد (majbur xâhád kard) |
مجبور خواهیم کرد (majbur xâhím kard) |
مجبور خواهید کرد (majbur xâhíd kard) |
مجبور خواهند کرد (majbur xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | مجبور کنم (majbur konam) |
مجبور کنی (majbur koni) |
مجبور کند (majbur konad) |
مجبور کنیم (majbur konim) |
مجبور کنید (majbur konid) |
مجبور کنند (majbur konand) | |
| past | مجبور کرده باشم (majbur kardé bấšam) |
مجبور کرده باشی (majbur kardé bấši) |
مجبور کرده باشد (majbur kardé bấšad) |
مجبور کرده باشیم (majbur kardé bấšim) |
مجبور کرده باشید (majbur kardé bấšid) |
مجبور کرده باشند (majbur kardé bấšand) | ||
| imperative | مجبور کن (majbur kon) |
مجبور کنید (majbur konid) |
||||||
| infinitive | مجبور کردن (majbur kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | مجبور کن (majbur kon) | ||||||
| past | مجبور کرد (majbur kard) | |||||||
| participle | present | مجبور کننده (majbur konandé) | ||||||
| past | مجبور کرده (majbur kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | مجبور کنم (majbur kónam) |
مجبور کنی (majbur kóni) |
مجبور کنه (majbur kóne) |
مجبور کنیم (majbur kónim) |
مجبور کنین (majbur kónin) |
مجبور کنن (majbur kónan) | |
| present (imperfect) | مجبور می‌کنم (majbur mí-konam) |
مجبور می‌کنی (majbur mí-koni) |
مجبور می‌کنه (majbur mí-kone) |
مجبور می‌کنیم (majbur mí-konim) |
مجبور می‌کنین (majbur mí-konin) |
مجبور می‌کنن (majbur mí-konan) | ||
| present progressive | دارم مجبور می‌کنم (dấram majbur mí-konam) |
داری مجبور می‌کنی (dấri majbur mí-koni) |
داره مجبور می‌کنه (dấre majbur mí-kone) |
داریم مجبور می‌کنیم (dấrim majbur mí-konim) |
دارین مجبور می‌کنین (dấrin majbur mí-konin) |
دارن مجبور می‌کنن (dấran majbur mí-konan) | ||
| present perfect | مجبور کرده‌ام (majbur kardám) |
مجبور کرده‌ای (majbur kardí) |
مجبور کرده (majbur kardé) |
مجبور کرده‌ایم (majbur kardím) |
مجبور کرده‌این (majbur kardín) |
مجبور کرده‌ان (majbur kardán) | ||
| past | مجبور کردم (majbur kárdam) |
مجبور کردی (majbur kárdi) |
مجبور کرد (majbur kárd) |
مجبور کردیم (majbur kárdim) |
مجبور کردین (majbur kárdin) |
مجبور کردن (majbur kárdan) | ||
| past (imperfect) | مجبور می‌کردم (majbur mí-kardam) |
مجبور می‌کردی (majbur mí-kardi) |
مجبور می‌کرد (majbur mí-kard) |
مجبور می‌کردیم (majbur mí-kardim) |
مجبور می‌کردین (majbur mí-kardin) |
مجبور می‌کردن (majbur mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم مجبور می‌کردم (dấštam majbur mí-kardam) |
داشتی مجبور می‌کردی (dấšti majbur mí-kardi) |
داشت مجبور می‌کرد (dấšt majbur mí-kard) |
داشتیم مجبور می‌کردیم (dấštim majbur mí-kardim) |
داشتین مجبور می‌کردین (dấštin majbur mí-kardin) |
داشتن مجبور می‌کردن (dấštan majbur mí-kardan) | ||
| pluperfect | مجبور کرده بودم (majbur kardé búdam) |
مجبور کرده بودی (majbur kardé búdi) |
مجبور کرده بود (majbur kardé bud) |
مجبور کرده بودیم (majbur kardé búdim) |
مجبور کرده بودین (majbur kardé búdin) |
مجبور کرده بودن (majbur kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | مجبور کنم (majbur konam) |
مجبور کنی (majbur koni) |
مجبور کنه (majbur kone) |
مجبور کنیم (majbur konim) |
مجبور کنین (majbur konin) |
مجبور کنن (majbur konan) | |
| past | مجبور کرده باشم (majbur kardé bấšam) |
مجبور کرده باشی (majbur kardé bấši) |
مجبور کرده باشه (majbur kardé bấše) |
مجبور کرده باشیم (majbur kardé bấšim) |
مجبور کرده باشین (majbur kardé bấšin) |
مجبور کرده باشن (majbur kardé bấšan) | ||
| imperative | مجبور کن (majbur kon) |
مجبور کنین (majbur konin) |
||||||