Jump to content

مانستن

From Wiktionary, the free dictionary

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Persian 𐭪𐭲𐭫𐭥𐭭𐭮𐭲𐭭 / 𐭬𐭠𐭭𐭮𐭲𐭭 (ktlʿnstn / mʾnstn /⁠mānistan⁠/, to resemble), from Proto-Iranian *mān- (to resemble), a derivative of Proto-Iranian *maH- (to measure),[1] from Proto-Indo-European *meh₁- (to measure).

Verb

[edit]
Dari مانستن
Iranian Persian
Tajik монистан

مانستن (mânestan) (present stem مان (mân))[2]

  1. to resemble
    • 6th A.H., Abul-Ma'ālī Nasrullāh-i Munšī, "Kabūtar-i Tawq-dār [کبوتر طوق‌دار]", Kalīla u Dimna.
      آورده‌اند که در ناحیت کشمیر متصیَّدی خوش و مرغزاری نزه بود که از عکس ریاحین او، پر زاغ چون دم طاووس نمودی و در پیش جمال او دم طاووس به پر زاغ مانستی.
      Āwarda-and ki dar nāhiyat-i Kašmīr mutasayyadē xwaš u marğzārē nazih būd ki az aks-i rayāhīn-i ū, par-i zāğ čun dum-i tāwūs namūdē wa dar pēš-i jamāl-i ū, dum-i tāwūs ba par-i zāğ mānistê.

Conjugation

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 272-3
  2. ^ Dehkhoda, Ali-Akbar (1931–) “مانستن”, in Dehkhoda Dictionary Institute, editors, Dehkhoda Dictionary (in Persian), Tehran: University of Tehran Press