كرمت

See also: كرمب

Arabic

Etymology 1

Verb

كرمت (form I)

1. كَرُمْتُ (karumtu) /ka.rum.tu/: first-person singular past active of كَرُمَ (karuma)
2. كَرُمْتَ (karumta) /ka.rum.ta/: second-person masculine singular past active of كَرُمَ (karuma)
3. كَرُمْتِ (karumti) /ka.rum.ti/: second-person feminine singular past active of كَرُمَ (karuma)
4. كَرُمَتْ (karumat) /ka.ru.mat/: third-person feminine singular past active of كَرُمَ (karuma)

Etymology 2

Verb

كرمت (form II)

1. كَرَّمْتُ (karramtu) /kar.ram.tu/: first-person singular past active of كَرَّمَ (karrama)
2. كَرَّمْتَ (karramta) /kar.ram.ta/: second-person masculine singular past active of كَرَّمَ (karrama)
3. كَرَّمْتِ (karramti) /kar.ram.ti/: second-person feminine singular past active of كَرَّمَ (karrama)
4. كَرَّمَتْ (karramat) /kar.ra.mat/: third-person feminine singular past active of كَرَّمَ (karrama)
5. كُرِّمْتُ (kurrimtu) /kur.rim.tu/: first-person singular past passive of كَرَّمَ (karrama)
6. كُرِّمْتَ (kurrimta) /kur.rim.ta/: second-person masculine singular past passive of كَرَّمَ (karrama)
7. كُرِّمْتِ (kurrimti) /kur.rim.ti/: second-person feminine singular past passive of كَرَّمَ (karrama)
8. كُرِّمَتْ (kurrimat) /kur.ri.mat/: third-person feminine singular past passive of كَرَّمَ (karrama)

Ottoman Turkish

Noun

كرمت • (keremit, kiremit)

1. Alternative spelling of كرمید (kiremid, “rooftile”)

Further reading

• Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كرمت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum‎^[1], Vienna, column 3926
• Redhouse, James W. (1890) “كرمت”, in A Turkish and English Lexicon‎^[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1540