طاهر

See also: ظاهر

Arabic

Root
ط ه ر (ṭ h r)
7 terms

Etymology

Derived from the active participle of طَهَر (ṭahar, “to become pure”), from the root ط ه ر (ṭ h r). Compare Hebrew טהור (ṭahor, “pure”).

Pronunciation

• IPA^(key): /tˤaː.hir/

Adjective

طَاهِر • (ṭāhir) (feminine طَاهِرَة (ṭāhira), masculine plural طَاهِرُون (ṭāhirūn) or أَطْهَار (ʔaṭhār) or طَهَارَى (ṭahārā), feminine plural طَاهِرَات (ṭāhirāt) or طَوَاهِر (ṭawāhir))

1. (theology) pure (substance, creature etc)

   Antonym: نَجِس (najis)

2. pure; clean

Declension

Declension of adjective طَاهِر (ṭāhir)

singular	masculine			feminine
	basic singular triptote			singular triptote in ـَة (-a)
	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	طَاهِر ṭāhir	الطَّاهِر aṭ-ṭāhir	طَاهِر ṭāhir	طَاهِرَة ṭāhira	الطَّاهِرَة aṭ-ṭāhira	طَاهِرَة ṭāhirat
nominative	طَاهِرٌ ṭāhirun	الطَّاهِرُ aṭ-ṭāhiru	طَاهِرُ ṭāhiru	طَاهِرَةٌ ṭāhiratun	الطَّاهِرَةُ aṭ-ṭāhiratu	طَاهِرَةُ ṭāhiratu
accusative	طَاهِرًا ṭāhiran	الطَّاهِرَ aṭ-ṭāhira	طَاهِرَ ṭāhira	طَاهِرَةً ṭāhiratan	الطَّاهِرَةَ aṭ-ṭāhirata	طَاهِرَةَ ṭāhirata
genitive	طَاهِرٍ ṭāhirin	الطَّاهِرِ aṭ-ṭāhiri	طَاهِرِ ṭāhiri	طَاهِرَةٍ ṭāhiratin	الطَّاهِرَةِ aṭ-ṭāhirati	طَاهِرَةِ ṭāhirati
dual	masculine			feminine
	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	طَاهِرَيْن ṭāhirayn	الطَّاهِرَيْن aṭ-ṭāhirayn	طَاهِرَيْ ṭāhiray	طَاهِرَتَيْن ṭāhiratayn	الطَّاهِرَتَيْن aṭ-ṭāhiratayn	طَاهِرَتَيْ ṭāhiratay
nominative	طَاهِرَانِ ṭāhirāni	الطَّاهِرَانِ aṭ-ṭāhirāni	طَاهِرَا ṭāhirā	طَاهِرَتَانِ ṭāhiratāni	الطَّاهِرَتَانِ aṭ-ṭāhiratāni	طَاهِرَتَا ṭāhiratā
accusative	طَاهِرَيْنِ ṭāhirayni	الطَّاهِرَيْنِ aṭ-ṭāhirayni	طَاهِرَيْ ṭāhiray	طَاهِرَتَيْنِ ṭāhiratayni	الطَّاهِرَتَيْنِ aṭ-ṭāhiratayni	طَاهِرَتَيْ ṭāhiratay
genitive	طَاهِرَيْنِ ṭāhirayni	الطَّاهِرَيْنِ aṭ-ṭāhirayni	طَاهِرَيْ ṭāhiray	طَاهِرَتَيْنِ ṭāhiratayni	الطَّاهِرَتَيْنِ aṭ-ṭāhiratayni	طَاهِرَتَيْ ṭāhiratay
plural	masculine			feminine
	sound masculine plural‎; basic broken plural triptote‎; broken plural invariable			sound feminine plural‎; basic broken plural diptote
	indefinite	definite	construct	indefinite	definite	construct
informal	طَاهِرِين‎; أَطْهَار‎; طَهَارَى ṭāhirīn‎; ʔaṭhār‎; ṭahārā	الطَّاهِرِين‎; الْأَطْهَار‎; الطَّهَارَى aṭ-ṭāhirīn‎; al-ʔaṭhār‎; aṭ-ṭahārā	طَاهِرِي‎; أَطْهَار‎; طَهَارَى ṭāhirī‎; ʔaṭhār‎; ṭahārā	طَاهِرَات‎; طَوَاهِر ṭāhirāt‎; ṭawāhir	الطَّاهِرَات‎; الطَّوَاهِر aṭ-ṭāhirāt‎; aṭ-ṭawāhir	طَاهِرَات‎; طَوَاهِر ṭāhirāt‎; ṭawāhir
nominative	طَاهِرُونَ‎; أَطْهَارٌ‎; طَهَارَى ṭāhirūna‎; ʔaṭhārun‎; ṭahārā	الطَّاهِرُونَ‎; الْأَطْهَارُ‎; الطَّهَارَى aṭ-ṭāhirūna‎; al-ʔaṭhāru‎; aṭ-ṭahārā	طَاهِرُو‎; أَطْهَارُ‎; طَهَارَى ṭāhirū‎; ʔaṭhāru‎; ṭahārā	طَاهِرَاتٌ‎; طَوَاهِرُ ṭāhirātun‎; ṭawāhiru	الطَّاهِرَاتُ‎; الطَّوَاهِرُ aṭ-ṭāhirātu‎; aṭ-ṭawāhiru	طَاهِرَاتُ‎; طَوَاهِرُ ṭāhirātu‎; ṭawāhiru
accusative	طَاهِرِينَ‎; أَطْهَارًا‎; طَهَارَى ṭāhirīna‎; ʔaṭhāran‎; ṭahārā	الطَّاهِرِينَ‎; الْأَطْهَارَ‎; الطَّهَارَى aṭ-ṭāhirīna‎; al-ʔaṭhāra‎; aṭ-ṭahārā	طَاهِرِي‎; أَطْهَارَ‎; طَهَارَى ṭāhirī‎; ʔaṭhāra‎; ṭahārā	طَاهِرَاتٍ‎; طَوَاهِرَ ṭāhirātin‎; ṭawāhira	الطَّاهِرَاتِ‎; الطَّوَاهِرَ aṭ-ṭāhirāti‎; aṭ-ṭawāhira	طَاهِرَاتِ‎; طَوَاهِرَ ṭāhirāti‎; ṭawāhira
genitive	طَاهِرِينَ‎; أَطْهَارٍ‎; طَهَارَى ṭāhirīna‎; ʔaṭhārin‎; ṭahārā	الطَّاهِرِينَ‎; الْأَطْهَارِ‎; الطَّهَارَى aṭ-ṭāhirīna‎; al-ʔaṭhāri‎; aṭ-ṭahārā	طَاهِرِي‎; أَطْهَارِ‎; طَهَارَى ṭāhirī‎; ʔaṭhāri‎; ṭahārā	طَاهِرَاتٍ‎; طَوَاهِرَ ṭāhirātin‎; ṭawāhira	الطَّاهِرَاتِ‎; الطَّوَاهِرِ aṭ-ṭāhirāti‎; aṭ-ṭawāhiri	طَاهِرَاتِ‎; طَوَاهِرِ ṭāhirāti‎; ṭawāhiri

Descendants

• → Afar: taahir
• → Malay: طاهير (tahir)
  • > Indonesian: tahir (inherited)
• → Ottoman Turkish: طاهر (tahır)

Proper noun

طَاهِر • (ṭāhir) m

1. a male given name, Tahir

Declension

Declension of noun طَاهِر (ṭāhir)

singular	basic singular triptote
	indefinite	definite	construct
informal	—	طَاهِر ṭāhir	—
nominative	—	طَاهِرٌ ṭāhirun	—
accusative	—	طَاهِرًا ṭāhiran	—
genitive	—	طَاهِرٍ ṭāhirin	—

Descendants

• → Bashkir: Таһир (Tahir)
• → Ottoman Turkish: طاهر (tahır)
  • → Turkish: Tahir
• → Uyghur: تاھىر (tahir)

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic طَاهِر (ṭāhir).

Pronunciation

• (15th–17th century) IPA^(key): [tahɯɾ]
• (18th–20th century) IPA^(key): [tahiɾ]

Adjective

طاهر • (tahır, tahir)

1. (also theology) pure; clean
   • a. 1636, Nefʿī

     طاهر افندی بڭا كلب دیمش
     التفاتی بو سوزده ظاهردر
     مالكی مذهبم بنم زیرا
     اعتقادمجه كلب طاهردر.

     Tahır Efendi bana kelb demiş
     Iltifatı bu sözde zahırdır
     Malıki mezhebim benim zira
     Itikadımca kelb tahırdır

     Mr. Ṭāhir has called me a dog
     This is an apparent compliment
     For my school of law is the Mālikīy
     According to my belief the dog is clean.