شرحي

Arabic

Etymology 1.1

Root
ش ر ح (š r ḥ)
4 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃar.ħijj/

Adjective

شَرْحِيّ • (šarḥiyy) (feminine شَرْحِيَّة (šarḥiyya), masculine plural شَرْحِيُّونَ (šarḥiyyūna), feminine plural شَرْحِيَّات (šarḥiyyāt))

1. explicative, explanatory, explicatory
2. illustrative

Declension

Declension of adjective شَرْحِيّ (šarḥiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَرْحِي šarḥī	الشَّرْحِي aš-šarḥī	شَرْحِيَّة šarḥiyya	الشَّرْحِيَّة aš-šarḥiyya
Nominative	شَرْحِيٌّ šarḥiyyun	الشَّرْحِيُّ aš-šarḥiyyu	شَرْحِيَّةٌ šarḥiyyatun	الشَّرْحِيَّةُ aš-šarḥiyyatu
Accusative	شَرْحِيًّا šarḥiyyan	الشَّرْحِيَّ aš-šarḥiyya	شَرْحِيَّةً šarḥiyyatan	الشَّرْحِيَّةَ aš-šarḥiyyata
Genitive	شَرْحِيٍّ šarḥiyyin	الشَّرْحِيِّ aš-šarḥiyyi	شَرْحِيَّةٍ šarḥiyyatin	الشَّرْحِيَّةِ aš-šarḥiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَرْحِيَّيْن šarḥiyyayn	الشَّرْحِيَّيْن aš-šarḥiyyayn	شَرْحِيَّتَيْن šarḥiyyatayn	الشَّرْحِيَّتَيْن aš-šarḥiyyatayn
Nominative	شَرْحِيَّانِ šarḥiyyāni	الشَّرْحِيَّانِ aš-šarḥiyyāni	شَرْحِيَّتَانِ šarḥiyyatāni	الشَّرْحِيَّتَانِ aš-šarḥiyyatāni
Accusative	شَرْحِيَّيْنِ šarḥiyyayni	الشَّرْحِيَّيْنِ aš-šarḥiyyayni	شَرْحِيَّتَيْنِ šarḥiyyatayni	الشَّرْحِيَّتَيْنِ aš-šarḥiyyatayni
Genitive	شَرْحِيَّيْنِ šarḥiyyayni	الشَّرْحِيَّيْنِ aš-šarḥiyyayni	شَرْحِيَّتَيْنِ šarḥiyyatayni	الشَّرْحِيَّتَيْنِ aš-šarḥiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	شَرْحِيِّين šarḥiyyīn	الشَّرْحِيِّين aš-šarḥiyyīn	شَرْحِيَّات šarḥiyyāt	الشَّرْحِيَّات aš-šarḥiyyāt
Nominative	شَرْحِيُّونَ šarḥiyyūna	الشَّرْحِيُّونَ aš-šarḥiyyūna	شَرْحِيَّاتٌ šarḥiyyātun	الشَّرْحِيَّاتُ aš-šarḥiyyātu
Accusative	شَرْحِيِّينَ šarḥiyyīna	الشَّرْحِيِّينَ aš-šarḥiyyīna	شَرْحِيَّاتٍ šarḥiyyātin	الشَّرْحِيَّاتِ aš-šarḥiyyāti
Genitive	شَرْحِيِّينَ šarḥiyyīna	الشَّرْحِيِّينَ aš-šarḥiyyīna	شَرْحِيَّاتٍ šarḥiyyātin	الشَّرْحِيَّاتِ aš-šarḥiyyāti

Etymology 1.2

Verb

شَرِّحِي • (šarriḥī) (form II) /ʃar.ri.ħiː/

1. second-person feminine singular imperative of شَرَّحَ (šarraḥa)