سبیل

See also: سبيل

Khalaj

Noun

سِبیل (sibîl) (definite accusative سِبیلی, plural سِبیللَر)

1. Arabic spelling of sibîl (“moustache”)

Declension

Declension of سبیل

	singular	plural
nominative	سبیل	سبیللَر
genitive	سبیلۆݧ	سبیللَریݧ
dative	سبیلکه	سبیللَرکه
definite accusative	سبیلۆ	سبیللَری
locative	سبیلچه	سبیللَرچه
ablative	سبیلده	سبیللَرده
instrumental	سبیلله	سبیللَرله
equative	سبیلوارا	سبیللَروارا

Persian

Alternative forms

• سیبیل (sibil) (colloquial, Tehrani)

Etymology 1

Uncertain; probably borrowed from Arabic سِبَال (sibāl), plural of سَبَلَة (sabala, “moustache”). Classical Syriac ܣܸܢܒܘܼ̈ܠܹܐ (sinbûlî) likely an Iranian borrowing.

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [si.βeːl]

 

• (Iran, formal) IPA^(key): [se.biːl̥]

• (Iran, formal) IPA^(key): [se.biːl̥]
  • (Tehrani) IPA^(key): [siː.biːl̥]

Readings
Classical reading?	siḇēl
Iranian reading?	sebil

Noun

سبیل • (sebil) (plural سبیل‌ها (sebil-hâ))

1. mustache

   Synonyms: بروت (borut), موی‌لب (muy-lab)

Descendants

• → Bashkardi:

  Minabi: سبیل (sibil)

• → Gilaki: سبیل (sëbil)
• → Gurani: سمێڵێ (simêllê)
• → Kermanic: sabēl, sebīl, sobēla, sobīl, sobāt
• → Kurdish:

  Central Kurdish: سمێڵ (smêll)

  Northern Kurdish: simbêl, simêl, sinbêl

• → Khalaj: sibîl
• → Zazaki: zimêli
• →? Classical Syriac: ܣܸܢܒܘܼ̈ܠܹܐ (sinbûlî)

Etymology 2

Borrowed from Arabic سَبِيل (sabīl).

Noun

سبیل • (sabil) (plural سبیل‌ها (sabil-hâ))

1. path
2. way