رهب
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Etymology 1
[edit]Root |
---|
ر ه ب (r h b) |
10 terms |
Verb
[edit]رَهِبَ • (rahiba) I (non-past يَرْهَبُ (yarhabu), verbal noun رَهَب (rahab) or رُهْب (ruhb) or رَهْبَة (rahba))
Conjugation
[edit] Conjugation of رَهِبَ (I, sound, i ~ a, full passive, verbal nouns رَهَب, رُهْب, رَهْبَة)
verbal noun الْمَصْدَر |
رَهَب, رُهْب, رَهْبَة rahab, ruhb, rahba | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
رَاهِب rāhib | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مَرْهُوب marhūb | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | رَهِبْتُ rahibtu |
رَهِبْتَ rahibta |
رَهِبَ rahiba |
رَهِبْتُمَا rahibtumā |
رَهِبَا rahibā |
رَهِبْنَا rahibnā |
رَهِبْتُمْ rahibtum |
رَهِبُوا rahibū | |||
f | رَهِبْتِ rahibti |
رَهِبَتْ rahibat |
رَهِبَتَا rahibatā |
رَهِبْتُنَّ rahibtunna |
رَهِبْنَ rahibna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَرْهَبُ ʔarhabu |
تَرْهَبُ tarhabu |
يَرْهَبُ yarhabu |
تَرْهَبَانِ tarhabāni |
يَرْهَبَانِ yarhabāni |
نَرْهَبُ narhabu |
تَرْهَبُونَ tarhabūna |
يَرْهَبُونَ yarhabūna | |||
f | تَرْهَبِينَ tarhabīna |
تَرْهَبُ tarhabu |
تَرْهَبَانِ tarhabāni |
تَرْهَبْنَ tarhabna |
يَرْهَبْنَ yarhabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَرْهَبَ ʔarhaba |
تَرْهَبَ tarhaba |
يَرْهَبَ yarhaba |
تَرْهَبَا tarhabā |
يَرْهَبَا yarhabā |
نَرْهَبَ narhaba |
تَرْهَبُوا tarhabū |
يَرْهَبُوا yarhabū | |||
f | تَرْهَبِي tarhabī |
تَرْهَبَ tarhaba |
تَرْهَبَا tarhabā |
تَرْهَبْنَ tarhabna |
يَرْهَبْنَ yarhabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَرْهَبْ ʔarhab |
تَرْهَبْ tarhab |
يَرْهَبْ yarhab |
تَرْهَبَا tarhabā |
يَرْهَبَا yarhabā |
نَرْهَبْ narhab |
تَرْهَبُوا tarhabū |
يَرْهَبُوا yarhabū | |||
f | تَرْهَبِي tarhabī |
تَرْهَبْ tarhab |
تَرْهَبَا tarhabā |
تَرْهَبْنَ tarhabna |
يَرْهَبْنَ yarhabna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | اِرْهَبْ irhab |
اِرْهَبَا irhabā |
اِرْهَبُوا irhabū |
||||||||
f | اِرْهَبِي irhabī |
اِرْهَبْنَ irhabna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | رُهِبْتُ ruhibtu |
رُهِبْتَ ruhibta |
رُهِبَ ruhiba |
رُهِبْتُمَا ruhibtumā |
رُهِبَا ruhibā |
رُهِبْنَا ruhibnā |
رُهِبْتُمْ ruhibtum |
رُهِبُوا ruhibū | |||
f | رُهِبْتِ ruhibti |
رُهِبَتْ ruhibat |
رُهِبَتَا ruhibatā |
رُهِبْتُنَّ ruhibtunna |
رُهِبْنَ ruhibna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُرْهَبُ ʔurhabu |
تُرْهَبُ turhabu |
يُرْهَبُ yurhabu |
تُرْهَبَانِ turhabāni |
يُرْهَبَانِ yurhabāni |
نُرْهَبُ nurhabu |
تُرْهَبُونَ turhabūna |
يُرْهَبُونَ yurhabūna | |||
f | تُرْهَبِينَ turhabīna |
تُرْهَبُ turhabu |
تُرْهَبَانِ turhabāni |
تُرْهَبْنَ turhabna |
يُرْهَبْنَ yurhabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُرْهَبَ ʔurhaba |
تُرْهَبَ turhaba |
يُرْهَبَ yurhaba |
تُرْهَبَا turhabā |
يُرْهَبَا yurhabā |
نُرْهَبَ nurhaba |
تُرْهَبُوا turhabū |
يُرْهَبُوا yurhabū | |||
f | تُرْهَبِي turhabī |
تُرْهَبَ turhaba |
تُرْهَبَا turhabā |
تُرْهَبْنَ turhabna |
يُرْهَبْنَ yurhabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُرْهَبْ ʔurhab |
تُرْهَبْ turhab |
يُرْهَبْ yurhab |
تُرْهَبَا turhabā |
يُرْهَبَا yurhabā |
نُرْهَبْ nurhab |
تُرْهَبُوا turhabū |
يُرْهَبُوا yurhabū | |||
f | تُرْهَبِي turhabī |
تُرْهَبْ turhab |
تُرْهَبَا turhabā |
تُرْهَبْنَ turhabna |
يُرْهَبْنَ yurhabna |
Etymology 2
[edit]Verb
[edit]رَهَّبَ • (rahhaba) II (non-past يُرَهِّبُ (yurahhibu), verbal noun تَرْهِيب (tarhīb))
- to frighten
Conjugation
[edit] Conjugation of رَهَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَرْهِيب)
verbal noun الْمَصْدَر |
تَرْهِيب tarhīb | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُرَهِّب murahhib | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
مُرَهَّب murahhab | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | رَهَّبْتُ rahhabtu |
رَهَّبْتَ rahhabta |
رَهَّبَ rahhaba |
رَهَّبْتُمَا rahhabtumā |
رَهَّبَا rahhabā |
رَهَّبْنَا rahhabnā |
رَهَّبْتُمْ rahhabtum |
رَهَّبُوا rahhabū | |||
f | رَهَّبْتِ rahhabti |
رَهَّبَتْ rahhabat |
رَهَّبَتَا rahhabatā |
رَهَّبْتُنَّ rahhabtunna |
رَهَّبْنَ rahhabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُرَهِّبُ ʔurahhibu |
تُرَهِّبُ turahhibu |
يُرَهِّبُ yurahhibu |
تُرَهِّبَانِ turahhibāni |
يُرَهِّبَانِ yurahhibāni |
نُرَهِّبُ nurahhibu |
تُرَهِّبُونَ turahhibūna |
يُرَهِّبُونَ yurahhibūna | |||
f | تُرَهِّبِينَ turahhibīna |
تُرَهِّبُ turahhibu |
تُرَهِّبَانِ turahhibāni |
تُرَهِّبْنَ turahhibna |
يُرَهِّبْنَ yurahhibna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُرَهِّبَ ʔurahhiba |
تُرَهِّبَ turahhiba |
يُرَهِّبَ yurahhiba |
تُرَهِّبَا turahhibā |
يُرَهِّبَا yurahhibā |
نُرَهِّبَ nurahhiba |
تُرَهِّبُوا turahhibū |
يُرَهِّبُوا yurahhibū | |||
f | تُرَهِّبِي turahhibī |
تُرَهِّبَ turahhiba |
تُرَهِّبَا turahhibā |
تُرَهِّبْنَ turahhibna |
يُرَهِّبْنَ yurahhibna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُرَهِّبْ ʔurahhib |
تُرَهِّبْ turahhib |
يُرَهِّبْ yurahhib |
تُرَهِّبَا turahhibā |
يُرَهِّبَا yurahhibā |
نُرَهِّبْ nurahhib |
تُرَهِّبُوا turahhibū |
يُرَهِّبُوا yurahhibū | |||
f | تُرَهِّبِي turahhibī |
تُرَهِّبْ turahhib |
تُرَهِّبَا turahhibā |
تُرَهِّبْنَ turahhibna |
يُرَهِّبْنَ yurahhibna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | رَهِّبْ rahhib |
رَهِّبَا rahhibā |
رَهِّبُوا rahhibū |
||||||||
f | رَهِّبِي rahhibī |
رَهِّبْنَ rahhibna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | رُهِّبْتُ ruhhibtu |
رُهِّبْتَ ruhhibta |
رُهِّبَ ruhhiba |
رُهِّبْتُمَا ruhhibtumā |
رُهِّبَا ruhhibā |
رُهِّبْنَا ruhhibnā |
رُهِّبْتُمْ ruhhibtum |
رُهِّبُوا ruhhibū | |||
f | رُهِّبْتِ ruhhibti |
رُهِّبَتْ ruhhibat |
رُهِّبَتَا ruhhibatā |
رُهِّبْتُنَّ ruhhibtunna |
رُهِّبْنَ ruhhibna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أُرَهَّبُ ʔurahhabu |
تُرَهَّبُ turahhabu |
يُرَهَّبُ yurahhabu |
تُرَهَّبَانِ turahhabāni |
يُرَهَّبَانِ yurahhabāni |
نُرَهَّبُ nurahhabu |
تُرَهَّبُونَ turahhabūna |
يُرَهَّبُونَ yurahhabūna | |||
f | تُرَهَّبِينَ turahhabīna |
تُرَهَّبُ turahhabu |
تُرَهَّبَانِ turahhabāni |
تُرَهَّبْنَ turahhabna |
يُرَهَّبْنَ yurahhabna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أُرَهَّبَ ʔurahhaba |
تُرَهَّبَ turahhaba |
يُرَهَّبَ yurahhaba |
تُرَهَّبَا turahhabā |
يُرَهَّبَا yurahhabā |
نُرَهَّبَ nurahhaba |
تُرَهَّبُوا turahhabū |
يُرَهَّبُوا yurahhabū | |||
f | تُرَهَّبِي turahhabī |
تُرَهَّبَ turahhaba |
تُرَهَّبَا turahhabā |
تُرَهَّبْنَ turahhabna |
يُرَهَّبْنَ yurahhabna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أُرَهَّبْ ʔurahhab |
تُرَهَّبْ turahhab |
يُرَهَّبْ yurahhab |
تُرَهَّبَا turahhabā |
يُرَهَّبَا yurahhabā |
نُرَهَّبْ nurahhab |
تُرَهَّبُوا turahhabū |
يُرَهَّبُوا yurahhabū | |||
f | تُرَهَّبِي turahhabī |
تُرَهَّبْ turahhab |
تُرَهَّبَا turahhabā |
تُرَهَّبْنَ turahhabna |
يُرَهَّبْنَ yurahhabna |
Etymology 3
[edit]Noun
[edit]رَهَب • (rahab) m
- verbal noun of رَهِبَ (rahiba) (form I)
- fear, fright, terror
Declension
[edit]Declension of noun رَهَب (rahab)
References
[edit]- Steingass, Francis Joseph (1884) “رهب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
Etymology 4
[edit]Noun
[edit]رُهْب • (ruhb) m
- verbal noun of رَهِبَ (rahiba) (form I)
- fear, fright, terror
Declension
[edit]Declension of noun رُهْب (ruhb)
References
[edit]- Steingass, Francis Joseph (1884) “رهب”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen
Categories:
- Arabic terms belonging to the root ر ه ب
- Arabic lemmas
- Arabic verbs
- Arabic form-I verbs
- Arabic sound form-I verbs
- Arabic form-I verbs with past vowel i and non-past vowel a
- Arabic verbs with full passive
- Arabic form-II verbs
- Arabic sound form-II verbs
- Arabic nouns
- Arabic masculine nouns
- Arabic verbal nouns
- Arabic nouns with basic triptote singular
- ar:Fear