رقاق

See also: رفاق and زقاق

Arabic

Adjective

رِقَاق • (riqāq) m pl

1. masculine plural of رَقِيق (raqīq)

Moroccan Arabic

Root
ر ق ق
2 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /rqaːq/

Etymology 1

Verb

رقاق • (rqāq) IX (non-past يرقاق (yirqāq))

1. to become thin, slim

   Antonyms: غلاض (ḡlāḍ), سمان (smān)

Conjugation

Conjugation of رقاق
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	رقاقيت (rqāqīt)	رقاقيتي (rqāqīti)	رقاق (rqāq)		رقاقينا (rqāqīna)	رقاقيتوا (rqāqītu)	رقاقوا (rqāqu)
	f			رقاقت (rqāqet)
non-past	m	نرقاق (nirqāq)	ترقاق (tirqāq)	يرقاق (yirqāq)		نرقاقوا (nirqāqu)	ترقاقوا (tirqāqu)	يرقاقوا (yirqāqu)
	f		ترقاقي (tirqāqi)	ترقاق (tirqāq)
imperative	m		رقاق (rqāq)				رقاقوا (rqāqu)
	f		رقاقي (rqāqi)

Conjugation of رقاق
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	رققت (rqaqt)	رققتي (rqaqti)	رقاق (rqāq)		رققنا (rqaqna)	رققتوا (rqaqtu)	رقاقوا (rqāqu)
	f			رقاقت (rqāqet)
non-past	m	نرقاق (nirqāq)	ترقاق (tirqāq)	يرقاق (yirqāq)		نرقاقوا (nirqāqu)	ترقاقوا (tirqāqu)	يرقاقوا (yirqāqu)
	f		ترقاقي (tirqāqi)	ترقاق (tirqāq)
imperative	m		رقاق (rqāq)				رقاقوا (rqāqu)
	f		رقاقي (rqāqi)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

رقاق • (rqāq)

1. common plural of رقيق (rqīq)