Jump to content

دنیدن

From Wiktionary, the free dictionary

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Iranian *dánayati, from Proto-Indo-Iranian *dʰánayati, from Proto-Indo-European *dʰenh₂-. Cognate with Sanskrit धन् (dhan, to cause to move).[1]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

دنیدن (danidan) (present stem دن (dan))[2]

  1. to walk with pomposity
  2. to boil with rage
  3. to run with alacrity and joy

Conjugation

[edit]
Conjugation of دنیدن (literary Iranian Persian)
infinitive دنیدن (danidán)
stem present دن (dan)
past دنید (danid)
participle present دننده (danandé)
past دنیده (danidé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist دنم (danam) دنی (dani) دند (danad) دنیم (danim) دنید (danid) دنند (danand)
present (imperfect) می‌دنم (mí-danam) می‌دنی (mí-dani) می‌دند (mí-danad) می‌دنیم (mí-danim) می‌دنید (mí-danid) می‌دنند (mí-danand)
present progressive دارم می‌دنم (dấram mí-danam) داری می‌دنی (dấri mí-dani) دارد می‌دند (dấrad mí-danad) داریم می‌دنیم (dấrim mí-danim) دارید می‌دنید (dấrid mí-danid) دارند می‌دنند (dấrand mí-danand)
present perfect دنیده‌ام (danidé-am) دنیده‌ای (danidé-i) دنیده است (danidé ast) دنیده‌ایم (danidé-im) دنیده‌اید (danidé-id) دنیده‌اند (danidé-and)
past دنیدم (danidam) دنیدی (danidi) دنید (danid) دنیدیم (danidim) دنیدید (danidid) دنیدند (danidand)
past (imperfect) می‌دنیدم (mí-danidam) می‌دنیدی (mí-danidi) می‌دنید (mí-danid) می‌دنیدیم (mí-danidim) می‌دنیدید (mí-danidid) می‌دنیدند (mí-danidand)
past progressive داشتم می‌دنیدم (dấštam mí-danidam) داشتی می‌دنیدی (dấšti mí-danidi) داشت می‌دنید (dâšt mí-danid) داشتیم می‌دنیدیم (dấštim mí-danidim) داشتید می‌دنیدید (dấštid mí-danidid) داشتند می‌دنیدند (dấštand mí-danidand)
pluperfect دنیده بودم (danidé búdam) دنیده بودی (danidé búdi) دنیده بود (danidé bud) دنیده بودیم (danidé búdim) دنیده بودید (danidé búdid) دنیده بودند (danidé búdand)
future خواهم دنید (xâhám danid) خواهی دنید (xâhí danid) خواهد دنید (xâhád danid) خواهیم دنید (xâhím danid) خواهید دنید (xâhíd danid) خواهند دنید (xâhánd danid)
subjunctive present بدنم (bédanam) بدنی (bédani) بدند (bédanad) بدنیم (bédanim) بدنید (bédanid) بدنند (bédanand)
past دنیده باشم (danidé bấšam) دنیده باشی (danidé bấši) دنیده باشد (danidé bấšad) دنیده باشیم (danidé bấšim) دنیده باشید (danidé bấšid) دنیده باشند (danidé bấšand)
imperative بدن (bédan) بدنید (bédanid)

Synonyms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 772-3
  2. ^ Steingass, Francis Joseph (1892) “دنیدن”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul