دبيب

Arabic

Noun

دَبِيب • (dabīb) m

1. verbal noun of دَبَّ (dabba) (form I)
2. reptile
3. animal

Declension

Declension of noun دَبِيب (dabīb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	دَبِيب dabīb	الدَّبِيب ad-dabīb	دَبِيب dabīb
Nominative	دَبِيبٌ dabībun	الدَّبِيبُ ad-dabību	دَبِيبُ dabību
Accusative	دَبِيبًا dabīban	الدَّبِيبَ ad-dabība	دَبِيبَ dabība
Genitive	دَبِيبٍ dabībin	الدَّبِيبِ ad-dabībi	دَبِيبِ dabībi

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “دبيب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen

Adjective

دَبِيب • (dabīb)

1. creeping

Declension

Declension of adjective دَبِيب (dabīb)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	دَبِيب dabīb	الدَّبِيب ad-dabīb	دَبِيبَة dabība	الدَّبِيبَة ad-dabība
Nominative	دَبِيبٌ dabībun	الدَّبِيبُ ad-dabību	دَبِيبَةٌ dabībatun	الدَّبِيبَةُ ad-dabībatu
Accusative	دَبِيبًا dabīban	الدَّبِيبَ ad-dabība	دَبِيبَةً dabībatan	الدَّبِيبَةَ ad-dabībata
Genitive	دَبِيبٍ dabībin	الدَّبِيبِ ad-dabībi	دَبِيبَةٍ dabībatin	الدَّبِيبَةِ ad-dabībati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	دَبِيبَيْن dabībayn	الدَّبِيبَيْن ad-dabībayn	دَبِيبَتَيْن dabībatayn	الدَّبِيبَتَيْن ad-dabībatayn
Nominative	دَبِيبَانِ dabībāni	الدَّبِيبَانِ ad-dabībāni	دَبِيبَتَانِ dabībatāni	الدَّبِيبَتَانِ ad-dabībatāni
Accusative	دَبِيبَيْنِ dabībayni	الدَّبِيبَيْنِ ad-dabībayni	دَبِيبَتَيْنِ dabībatayni	الدَّبِيبَتَيْنِ ad-dabībatayni
Genitive	دَبِيبَيْنِ dabībayni	الدَّبِيبَيْنِ ad-dabībayni	دَبِيبَتَيْنِ dabībatayni	الدَّبِيبَتَيْنِ ad-dabībatayni
Plural	Masculine		Feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	? ?	? ?	دَبِيبَات dabībāt	الدَّبِيبَات ad-dabībāt
Nominative	? ?	? ?	دَبِيبَاتٌ dabībātun	الدَّبِيبَاتُ ad-dabībātu
Accusative	? ?	? ?	دَبِيبَاتٍ dabībātin	الدَّبِيبَاتِ ad-dabībāti
Genitive	? ?	? ?	دَبِيبَاتٍ dabībātin	الدَّبِيبَاتِ ad-dabībāti

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “دبيب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[2], London: W.H. Allen

Chadian Arabic

Pronunciation

• IPA^(key): /da.biːb/

• Audio (N'Djamena):

  (file)

Noun

دبيب • (dabīb) m

1. plural of دابي (dābi, “snake”)
   • 2019, الكتاب المقدس بالعربي الدارجي هنا تشاد‎^[3], N'Djamena: Alliance biblique du Tchad, عَدد [Numbers] 21:6:

     وَ خَلَاصْ اللّٰهْ رَسَّلْ لَيْهُمْ دَبِيبْ أَمْ شِدَيْقَاتْ وَ عَضَّوْا كَتِيرْ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلْ وَ كَتَلَاهُمْ.

     Wa khalaas Allah rassal leehum dabiib amchideegaat wa addo katiir min Bani Israaʼiil wa katalaahum.

     And God sent them poisonous snakes who bit many of the Israelites and killed them.