ایكن
Appearance
See also: ايکن
Old Anatolian Turkish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Proto-Turkic *ẹ̄rken (“while”), a derivation from *ẹ̄r- (“to be”).[1]
Conjunction
[edit]اِیكَنْ (ikän)
Related terms
[edit]- اِرْكَنْ (erkän)
Descendants
[edit]References
[edit]- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “erken”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
[edit]- Boeschoten, Hendrik (2022) “erkän”, in A Dictionary of Early Middle Turkic (Handbook of Oriental Studies; I.169), Leiden and Boston: Brill, page 71
- XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977, page 256
Ottoman Turkish
[edit]Adverb
[edit]ایكن • (iken)
Descendants
[edit]Further reading
[edit]- Kélékian, Diran (1911) “ایكن”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 221
- Redhouse, James W. (1890) “ایكن”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 301