انشقاق

Arabic

Root
ش ق ق (š q q)
16 terms

Etymology

Verbal noun of اِنْشَقَّ (inšaqqa).

Pronunciation

• IPA^(key): /in.ʃi.qaːq/
• Rhymes: -aːq

Noun

اِنْشِقَاق • (inšiqāq) m (plural اِنْشِقَاقَات (inšiqāqāt))

1. verbal noun of اِنْشَقَّ (inšaqqa) (form VII)
   1. splitting, rupture, cleavage

Declension

Declension of noun اِنْشِقَاق (inšiqāq)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِنْشِقَاق inšiqāq	الِانْشِقَاق al-inšiqāq	اِنْشِقَاق inšiqāq
Nominative	اِنْشِقَاقٌ inšiqāqun	الِانْشِقَاقُ al-inšiqāqu	اِنْشِقَاقُ inšiqāqu
Accusative	اِنْشِقَاقًا inšiqāqan	الِانْشِقَاقَ al-inšiqāqa	اِنْشِقَاقَ inšiqāqa
Genitive	اِنْشِقَاقٍ inšiqāqin	الِانْشِقَاقِ al-inšiqāqi	اِنْشِقَاقِ inšiqāqi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِنْشِقَاقَيْن inšiqāqayn	الِانْشِقَاقَيْن al-inšiqāqayn	اِنْشِقَاقَيْ inšiqāqay
Nominative	اِنْشِقَاقَانِ inšiqāqāni	الِانْشِقَاقَانِ al-inšiqāqāni	اِنْشِقَاقَا inšiqāqā
Accusative	اِنْشِقَاقَيْنِ inšiqāqayni	الِانْشِقَاقَيْنِ al-inšiqāqayni	اِنْشِقَاقَيْ inšiqāqay
Genitive	اِنْشِقَاقَيْنِ inšiqāqayni	الِانْشِقَاقَيْنِ al-inšiqāqayni	اِنْشِقَاقَيْ inšiqāqay
Plural	sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	اِنْشِقَاقَات inšiqāqāt	الِانْشِقَاقَات al-inšiqāqāt	اِنْشِقَاقَات inšiqāqāt
Nominative	اِنْشِقَاقَاتٌ inšiqāqātun	الِانْشِقَاقَاتُ al-inšiqāqātu	اِنْشِقَاقَاتُ inšiqāqātu
Accusative	اِنْشِقَاقَاتٍ inšiqāqātin	الِانْشِقَاقَاتِ al-inšiqāqāti	اِنْشِقَاقَاتِ inšiqāqāti
Genitive	اِنْشِقَاقَاتٍ inšiqāqātin	الِانْشِقَاقَاتِ al-inšiqāqāti	اِنْشِقَاقَاتِ inšiqāqāti

Descendants

• → Ottoman Turkish: انشقاق (inşikâk)
• → Urdu: انشقاق (inśiqāq)

Urdu

Etymology

Borrowed from Arabic اِنْشِقَاق (inšiqāq).

Noun

انشقاق • (inśiqāq) m (Hindi spelling इंशिक़ाक़)

1. splitting, rupture
2. (physics) fission

   جوہری انشقاق ― jauharī inśiqāq ― nuclear fission