افه

Ottoman Turkish

Etymology

Ultimately from Ancient Greek. See Turkish efe for details.

Noun

افه • (efe)

1. Zeybek; a leader of Zeybeks
2. a brave or rowdy young man
3. Clipping of افندی (efendi) or افندم (efendim).
4. elder brother
5. sheepdog

Quotations

• 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk‎^[1], page 330:

  بزم ، بو غصیان ساحه‌سنه توجیه ایتدیكمز قوتلر شونلردی: […] ٢ - ایكی طابور نظامیه ، درت جبل طوپی و بش ماكنه‌لی تفنك و اوچ یوز أفه سواریسندن مركب بیكباشی ناظم بك مفرزه‌سی؛ […]

  Bizim, bu isyan sahasına tevcih ettiğimiz kuvvetler şunlardı: […] 2 - İki tabur nizamiye, dört cebel topu ve beş makineli tüfenk ve üç yüz efe süvarisinden merkeb binbaşı Nazım Bey müfrezesi;

  (please add an English translation of this quotation)

Descendants

• Turkish: efe
• → Bulgarian: ефе (efe)

References

• Çağbayır, Yaşar (2007) “efe”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 2, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1366
• Kélékian, Diran (1911) “افه”, in Dictionnaire turc-français‎^[2], Constantinople: Mihran, page 121
• Nişanyan, Sevan (2002–) “efe”, in Nişanyan Sözlük
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN