اعتراف کردن

Persian

Verb

اعتراف کردن • (e'terâf kardan)

1. to confess

Conjugation

Conjugation of اعتراف کردن (i'tirāf kardán) (literary Dari Persian)

infinitive			اعتراف کردن (i'tirāf kardán)
stem		present	اعتراف کن (i'tirāf kun)
		past	اعتراف کرد (i'tirāf kard)
participle		present	اعتراف کننده (i'tirāf kunindá)
		past	اعتراف کرده (i'tirāf kardá)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	اعتراف کنم (i'tirāf kúnam)	اعتراف کنی (i'tirāf kúnī)	اعتراف کند (i'tirāf kúnad)	اعتراف کنیم (i'tirāf kúnēm)	اعتراف کنید (i'tirāf kúnēd)	اعتراف کنند (i'tirāf kúnand)
		present (imperfect)	اعتراف می‌کنم (i'tirāf mḗ-kunam)	اعتراف می‌کنی (i'tirāf mḗ-kunī)	اعتراف می‌کند (i'tirāf mḗ-kunad)	اعتراف می‌کنیم (i'tirāf mḗ-kunēm)	اعتراف می‌کنید (i'tirāf mḗ-kunēd)	اعتراف می‌کنند (i'tirāf mḗ-kunand)
		present progressive	دارم اعتراف می‌کنم (dā́ram i'tirāf mḗ-kunam)	داری اعتراف می‌کنی (dā́rī i'tirāf mḗ-kunī)	دارد اعتراف می‌کند (dā́rad i'tirāf mḗ-kunad)	داریم اعتراف می‌کنیم (dā́rēm i'tirāf mḗ-kunēm)	دارید اعتراف می‌کنید (dā́rēd i'tirāf mḗ-kunēd)	دارند اعتراف می‌کنند (dā́rand i'tirāf mḗ-kunand)
		present perfect	اعتراف کرده‌ام (i'tirāf kardá-am)	اعتراف کرده‌ای (i'tirāf kardá-ī)	اعتراف کرده است (i'tirāf kardá ast)	اعتراف کرده‌ایم (i'tirāf kardá-ēm)	اعتراف کرده‌اید (i'tirāf kardá-ēd)	اعتراف کرده‌اند (i'tirāf kardá-and)
		past	اعتراف کردم (i'tirāf kárdam)	اعتراف کردی (i'tirāf kárdī)	اعتراف کرد (i'tirāf kard)	اعتراف کردیم (i'tirāf kárdēm)	اعتراف کردید (i'tirāf kárdēd)	اعتراف کردند (i'tirāf kárdand)
		past (imperfect)	اعتراف می‌کردم (i'tirāf mḗ-kardam)	اعتراف می‌کردی (i'tirāf mḗ-kardī)	اعتراف می‌کرد (i'tirāf mḗ-kard)	اعتراف می‌کردیم (i'tirāf mḗ-kardēm)	اعتراف می‌کردید (i'tirāf mḗ-kardēd)	اعتراف می‌کردند (i'tirāf mḗ-kardand)
		past progressive	داشتم اعتراف می‌کردم (dā́štam i'tirāf mḗ-kardam)	داشتی اعتراف می‌کردی (dā́štī i'tirāf mḗ-kardī)	داشت اعتراف می‌کرد (dā́št i'tirāf mḗ-kard)	داشتیم اعتراف می‌کردیم (dā́štēm i'tirāf mḗ-kardēm)	داشتید اعتراف می‌کردید (dā́štēd i'tirāf mḗ-kardēd)	داشتند اعتراف می‌کردند (dā́štand i'tirāf mḗ-kardand)
		pluperfect	اعتراف کرده بودم (i'tirāf kardá bū́dam)	اعتراف کرده بودی (i'tirāf kardá bū́dī)	اعتراف کرده بود (i'tirāf kardá būd)	اعتراف کرده بودیم (i'tirāf kardá bū́dēm)	اعتراف کرده بودید (i'tirāf kardá bū́dēd)	اعتراف کرده بودند (i'tirāf kardá bū́dand)
		future	اعتراف خواهم کرد (i'tirāf xāhám kard)	اعتراف خواهی کرد (i'tirāf xāhī́ kard)	اعتراف خواهد کرد (i'tirāf xāhád kard)	اعتراف خواهیم کرد (i'tirāf xāhḗm kard)	اعتراف خواهید کرد (i'tirāf xāhḗd kard)	اعتراف خواهند کرد (i'tirāf xāhánd kard)
subjunctive		present	اعتراف کنم (i'tirāf kunam)	اعتراف کنی (i'tirāf kunī)	اعتراف کند (i'tirāf kunad)	اعتراف کنیم (i'tirāf kunēm)	اعتراف کنید (i'tirāf kunēd)	اعتراف کنند (i'tirāf kunand)
		past	اعتراف کرده باشم (i'tirāf kardá bā́šam)	اعتراف کرده باشی (i'tirāf kardá bā́šī)	اعتراف کرده باشد (i'tirāf kardá bā́šad)	اعتراف کرده باشیم (i'tirāf kardá bā́šēm)	اعتراف کرده باشید (i'tirāf kardá bā́šēd)	اعتراف کرده باشند (i'tirāf kardá bā́šand)
imperative				اعتراف کن (i'tirāf kun)			اعتراف کنید (i'tirāf kunēd)

Conjugation of اعتراف کدن (ētirāf kadán) (colloquial Kabuli)

infinitive			اعتراف کدن (ētirāf kadán)
stem		present	اعتراف کو (ētirāf ku)
		past	اعتراف کد (ētirāf kad)
participle		present	اعتراف کننده (ētirāf kunindá)
		past	اعتراف کده (ētirāf kadá)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	اعتراف کنم (ētirāf kúnum)	اعتراف کنی (ētirāf kúnī)	اعتراف کنه (ētirāf kúna)	اعتراف کنیم (ētirāf kúnēm)	اعتراف کنین (ētirāf kúnēn)	اعتراف کنن (ētirāf kúnan)
		present (imperfect)	اعتراف می‌کنم (ētirāf mḗ-kunum)	اعتراف می‌کنی (ētirāf mḗ-kunī)	اعتراف می‌کنه (ētirāf mḗ-kuna)	اعتراف می‌کنیم (ētirāf mḗ-kunēm)	اعتراف می‌کنین (ētirāf mḗ-kunēn)	اعتراف می‌کنن (ētirāf mḗ-kunan)
		present progressive	دارم اعتراف می‌کنم (dā́ram ētirāf mḗ-kunum)	داری اعتراف می‌کنی (dā́rī ētirāf mḗ-kunī)	داره اعتراف می‌کنه (dā́ra ētirāf mḗ-kuna)	داریم اعتراف می‌کنیم (dā́rēm ētirāf mḗ-kunēm)	دارین اعتراف می‌کنین (dā́rēn ētirāf mḗ-kunēn)	دارن اعتراف می‌کنن (dā́ran ētirāf mḗ-kunan)
		present perfect	اعتراف کدم (ētirāf kadám)	اعتراف کدی (ētirāf kadī́)	اعتراف کداست (ētirāf kadást)	اعتراف کدیم (ētirāf kadḗm)	اعتراف کدین (ētirāf kadḗn)	اعتراف کدن (ētirāf kadán)
		past	اعتراف کدم (ētirāf kádum)	اعتراف کدی (ētirāf kádī)	اعتراف کده (ētirāf kad)	اعتراف کدیم (ētirāf kádēm)	اعتراف کدین (ētirāf kádēn)	اعتراف کدن (ētirāf kádan)
		past (imperfect)	اعتراف می‌کدم (ētirāf mḗ-kadum)	اعتراف می‌کدی (ētirāf mḗ-kadī)	اعتراف می‌کده (ētirāf mḗ-kada)	اعتراف می‌کدیم (ētirāf mḗ-kadēm)	اعتراف می‌کدین (ētirāf mḗ-kadēn)	اعتراف می‌کدن (ētirāf mḗ-kadan)
		past progressive	داشتم اعتراف می‌کدم (dā́štam ētirāf mḗ-kadum)	داشتی اعتراف می‌کدی (dā́štī ētirāf mḗ-kadī)	داشته اعتراف می‌کده (dā́šta ētirāf mḗ-kada)	داشتیم اعتراف می‌کدیم (dā́štēm ētirāf mḗ-kadēm)	داشتین اعتراف می‌کدین (dā́štēd ētirāf mḗ-kadē)	داشتن اعتراف می‌کدن (dā́štand ētirāf mḗ-kadan)
		pluperfect	اعتراف کده بودم (ētirāf kadá bū́dum)	اعتراف کده بودی (ētirāf kadá bū́dī)	اعتراف کده بوده (ētirāf kadá būda)	اعتراف کده بودیم (ētirāf kadá bū́dēm)	اعتراف کده بودین (ētirāf kadá bū́dēn)	اعتراف کده بودن (ētirāf kadá bū́dan)
		future	اعتراف خوایم کد (ētirāf xāyyúm kad)	اعتراف خوایی کد (ētirāf xāyyī́ kad)	اعتراف خوایه کد (ētirāf xāyyá kad)	اعتراف خواییم کد (ētirāf xāyyḗm kad)	اعتراف خوایین کد (ētirāf xāyyḗn kad)	اعتراف خواین کد (ētirāf xāyyán kad)
subjunctive		present	اعتراف کنم (ētirāf kunum)	اعتراف کنی (ētirāf kunī)	اعتراف کنه (ētirāf kuna)	اعتراف کنیم (ētirāf kunēm)	اعتراف کنین (ētirāf kunēn)	اعتراف کنن (ētirāf kunan)
		past	اعتراف کده باشم (ētirāf kadá bā́šam)	اعتراف کده باشی (ētirāf kadá bā́šī)	اعتراف کده باشه (ētirāf kadá bā́ša)	اعتراف کده باشیم (ētirāf kadá bā́šēm)	اعتراف کده باشین (ētirāf kadá bā́šēn)	اعتراف کده باشن (ētirāf kadá bā́šan)
imperative				اعتراف کو (ētirāf ku)			اعتراف کنین (ētirāf kunēn)

Conjugation of اعتراف کردن (e'terâf kardán) (literary Iranian Persian)

infinitive			اعتراف کردن (e'terâf kardán)
stem		present	اعتراف کن (e'terâf kon)
		past	اعتراف کرد (e'terâf kard)
participle		present	اعتراف کننده (e'terâf konandé)
		past	اعتراف کرده (e'terâf kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	اعتراف کنم (e'terâf kónam)	اعتراف کنی (e'terâf kóni)	اعتراف کند (e'terâf kónad)	اعتراف کنیم (e'terâf kónim)	اعتراف کنید (e'terâf kónid)	اعتراف کنند (e'terâf kónand)
		present (imperfect)	اعتراف می‌کنم (e'terâf mí-konam)	اعتراف می‌کنی (e'terâf mí-koni)	اعتراف می‌کند (e'terâf mí-konad)	اعتراف می‌کنیم (e'terâf mí-konim)	اعتراف می‌کنید (e'terâf mí-konid)	اعتراف می‌کنند (e'terâf mí-konand)
		present progressive	دارم اعتراف می‌کنم (dấram e'terâf mí-konam)	داری اعتراف می‌کنی (dấri e'terâf mí-koni)	دارد اعتراف می‌کند (dấrad e'terâf mí-konad)	داریم اعتراف می‌کنیم (dấrim e'terâf mí-konim)	دارید اعتراف می‌کنید (dấrid e'terâf mí-konid)	دارند اعتراف می‌کنند (dấrand e'terâf mí-konand)
		present perfect	اعتراف کرده‌ام (e'terâf kardé-am)	اعتراف کرده‌ای (e'terâf kardé-i)	اعتراف کرده است (e'terâf kardé ast)	اعتراف کرده‌ایم (e'terâf kardé-im)	اعتراف کرده‌اید (e'terâf kardé-id)	اعتراف کرده‌اند (e'terâf kardé-and)
		past	اعتراف کردم (e'terâf kárdam)	اعتراف کردی (e'terâf kárdi)	اعتراف کرد (e'terâf kard)	اعتراف کردیم (e'terâf kárdim)	اعتراف کردید (e'terâf kárdid)	اعتراف کردند (e'terâf kárdand)
		past (imperfect)	اعتراف می‌کردم (e'terâf mí-kardam)	اعتراف می‌کردی (e'terâf mí-kardi)	اعتراف می‌کرد (e'terâf mí-kard)	اعتراف می‌کردیم (e'terâf mí-kardim)	اعتراف می‌کردید (e'terâf mí-kardid)	اعتراف می‌کردند (e'terâf mí-kardand)
		past progressive	داشتم اعتراف می‌کردم (dấštam e'terâf mí-kardam)	داشتی اعتراف می‌کردی (dấšti e'terâf mí-kardi)	داشت اعتراف می‌کرد (dâšt e'terâf mí-kard)	داشتیم اعتراف می‌کردیم (dấštim e'terâf mí-kardim)	داشتید اعتراف می‌کردید (dấštid e'terâf mí-kardid)	داشتند اعتراف می‌کردند (dấštand e'terâf mí-kardand)
		pluperfect	اعتراف کرده بودم (e'terâf kardé búdam)	اعتراف کرده بودی (e'terâf kardé búdi)	اعتراف کرده بود (e'terâf kardé bud)	اعتراف کرده بودیم (e'terâf kardé búdim)	اعتراف کرده بودید (e'terâf kardé búdid)	اعتراف کرده بودند (e'terâf kardé búdand)
		future	اعتراف خواهم کرد (e'terâf xâhám kard)	اعتراف خواهی کرد (e'terâf xâhí kard)	اعتراف خواهد کرد (e'terâf xâhád kard)	اعتراف خواهیم کرد (e'terâf xâhím kard)	اعتراف خواهید کرد (e'terâf xâhíd kard)	اعتراف خواهند کرد (e'terâf xâhánd kard)
subjunctive		present	اعتراف کنم (e'terâf konam)	اعتراف کنی (e'terâf koni)	اعتراف کند (e'terâf konad)	اعتراف کنیم (e'terâf konim)	اعتراف کنید (e'terâf konid)	اعتراف کنند (e'terâf konand)
		past	اعتراف کرده باشم (e'terâf kardé bấšam)	اعتراف کرده باشی (e'terâf kardé bấši)	اعتراف کرده باشد (e'terâf kardé bấšad)	اعتراف کرده باشیم (e'terâf kardé bấšim)	اعتراف کرده باشید (e'terâf kardé bấšid)	اعتراف کرده باشند (e'terâf kardé bấšand)
imperative				اعتراف کن (e'terâf kon)			اعتراف کنید (e'terâf konid)

Conjugation of اعتراف کردن (e'terâf kardán) (colloquial Tehrani)

infinitive			اعتراف کردن (e'terâf kardán)
stem		present	اعتراف کن (e'terâf kon)
		past	اعتراف کرد (e'terâf kard)
participle		present	اعتراف کننده (e'terâf konandé)
		past	اعتراف کرده (e'terâf kardé)
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		aorist	اعتراف کنم (e'terâf kónam)	اعتراف کنی (e'terâf kóni)	اعتراف کنه (e'terâf kóne)	اعتراف کنیم (e'terâf kónim)	اعتراف کنین (e'terâf kónin)	اعتراف کنن (e'terâf kónan)
		present (imperfect)	اعتراف می‌کنم (e'terâf mí-konam)	اعتراف می‌کنی (e'terâf mí-koni)	اعتراف می‌کنه (e'terâf mí-kone)	اعتراف می‌کنیم (e'terâf mí-konim)	اعتراف می‌کنین (e'terâf mí-konin)	اعتراف می‌کنن (e'terâf mí-konan)
		present progressive	دارم اعتراف می‌کنم (dấram e'terâf mí-konam)	داری اعتراف می‌کنی (dấri e'terâf mí-koni)	داره اعتراف می‌کنه (dấre e'terâf mí-kone)	داریم اعتراف می‌کنیم (dấrim e'terâf mí-konim)	دارین اعتراف می‌کنین (dấrin e'terâf mí-konin)	دارن اعتراف می‌کنن (dấran e'terâf mí-konan)
		present perfect	اعتراف کرده‌ام (e'terâf kardám)	اعتراف کرده‌ای (e'terâf kardí)	اعتراف کرده (e'terâf kardé)	اعتراف کرده‌ایم (e'terâf kardím)	اعتراف کرده‌این (e'terâf kardín)	اعتراف کرده‌ان (e'terâf kardán)
		past	اعتراف کردم (e'terâf kárdam)	اعتراف کردی (e'terâf kárdi)	اعتراف کرد (e'terâf kárd)	اعتراف کردیم (e'terâf kárdim)	اعتراف کردین (e'terâf kárdin)	اعتراف کردن (e'terâf kárdan)
		past (imperfect)	اعتراف می‌کردم (e'terâf mí-kardam)	اعتراف می‌کردی (e'terâf mí-kardi)	اعتراف می‌کرد (e'terâf mí-kard)	اعتراف می‌کردیم (e'terâf mí-kardim)	اعتراف می‌کردین (e'terâf mí-kardin)	اعتراف می‌کردن (e'terâf mí-kardan)
		past progressive	داشتم اعتراف می‌کردم (dấštam e'terâf mí-kardam)	داشتی اعتراف می‌کردی (dấšti e'terâf mí-kardi)	داشت اعتراف می‌کرد (dấšt e'terâf mí-kard)	داشتیم اعتراف می‌کردیم (dấštim e'terâf mí-kardim)	داشتین اعتراف می‌کردین (dấštin e'terâf mí-kardin)	داشتن اعتراف می‌کردن (dấštan e'terâf mí-kardan)
		pluperfect	اعتراف کرده بودم (e'terâf kardé búdam)	اعتراف کرده بودی (e'terâf kardé búdi)	اعتراف کرده بود (e'terâf kardé bud)	اعتراف کرده بودیم (e'terâf kardé búdim)	اعتراف کرده بودین (e'terâf kardé búdin)	اعتراف کرده بودن (e'terâf kardé búdan)
subjunctive		present	اعتراف کنم (e'terâf konam)	اعتراف کنی (e'terâf koni)	اعتراف کنه (e'terâf kone)	اعتراف کنیم (e'terâf konim)	اعتراف کنین (e'terâf konin)	اعتراف کنن (e'terâf konan)
		past	اعتراف کرده باشم (e'terâf kardé bấšam)	اعتراف کرده باشی (e'terâf kardé bấši)	اعتراف کرده باشه (e'terâf kardé bấše)	اعتراف کرده باشیم (e'terâf kardé bấšim)	اعتراف کرده باشین (e'terâf kardé bấšin)	اعتراف کرده باشن (e'terâf kardé bấšan)
imperative				اعتراف کن (e'terâf kon)			اعتراف کنین (e'terâf konin)