רופֿן

Yiddish

Etymology

From Middle High German ruofen, from Old High German ruofan, from Proto-West Germanic *hrōpan, from Proto-Germanic *hrōpaną.

Verb

רופֿן • (rufn) (past participle גערופֿן (gerufn))

1. to call
2. to call (to name or refer to)
   • 1894, שלום־עליכם (sholem-aleyhkem, “Sholem Aleichem”), “קטנתּי (kotonti)”, in טבֿיה דער מילכיקער (tevye der milkhiker, “Tevye the Dairyman”):

     אַזוי? מע רופֿט אײַך טבֿיה? אַ גוטן אָוונט אײַך רב טבֿיה!

     azoy? me ruft aykh tevye? a gutn ovnt aykh reb tevye!

     So, your name is Tevye? A good evening to you, Reb Tevye!

Conjugation

Conjugation of רופֿן

infinitive	רופֿן rufn
present participle	רופֿנדיק rufndik
past participle	גערופֿן gerufn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך רוף ikh ruf	מיר רופֿן mir rufn
	דו רופֿסט du rufst	איר רופֿט ir ruft
	ער רופֿט er ruft	זיי רופֿן zey rufn
imperative	רוף (דו) ruf (du)	רופֿט (איר) ruft (ir)
Composed forms past איך האָב גערופֿן ikh hob gerufn מיר האָבן גערופֿן mir hobn gerufn דו האָסט גערופֿן du host gerufn איר האָט גערופֿן ir hot gerufn ער האָט גערופֿן er hot gerufn זיי האָבן גערופֿן zey hobn gerufn pluperfect איך האָב געהאַט גערופֿן ikh hob gehat gerufn מיר האָבן געהאַט גערופֿן mir hobn gehat gerufn דו האָסט געהאַט גערופֿן du host gehat gerufn איר האָט געהאַט גערופֿן ir hot gehat gerufn ער האָט געהאַט גערופֿן er hot gehat gerufn זיי האָבן געהאַט גערופֿן zey hobn gehat gerufn future איך וועל רופֿן ikh vel rufn מיר וועלן רופֿן mir veln rufn דו וועסט רופֿן du vest rufn איר וועט רופֿן ir vet rufn ער וועט רופֿן er vet rufn זיי וועלן רופֿן zey veln rufn future perfect איך וועל האָבן גערופֿן ikh vel hobn gerufn מיר וועלן האָבן גערופֿן mir veln hobn gerufn דו וועסט האָבן גערופֿן du vest hobn gerufn איר וועט האָבן גערופֿן ir vet hobn gerufn ער וועט האָבן גערופֿן er vet hobn gerufn זיי וועלן האָבן גערופֿן zey veln hobn gerufn

Derived terms

• אָנרופֿן (onrufn, “to name something/somebody something; to call on the telephone”)
• אַזוי גערופֿן (azoy gerufn, “so-called”, adjective)