קאָכן

Yiddish

Etymology

From Middle High German kochen, from Old High German kohhōn, from Proto-West Germanic *kokōn.

Verb

קאָכן • (kokhn) (past participle געקאָכט (gekokht))

1. to cook
2. (figurative) to agitate, to excite

Conjugation

Conjugation of קאָכן

infinitive קאָכן kokhn present participle קאָכנדיק kokhndik past participle געקאָכט gekokht auxiliary האָבן hobn present איך קאָך ikh kokh מיר קאָכן mir kokhn דו קאָכסט du kokhst איר קאָכט ir kokht ער קאָכט er kokht זיי קאָכן zey kokhn imperative קאָך (דו) kokh (du) קאָכט (איר) kokht (ir) Composed forms past איך האָב געקאָכט ikh hob gekokht מיר האָבן געקאָכט mir hobn gekokht דו האָסט געקאָכט du host gekokht איר האָט געקאָכט ir hot gekokht ער האָט געקאָכט er hot gekokht זיי האָבן געקאָכט zey hobn gekokht pluperfect איך האָב געהאַט געקאָכט ikh hob gehat gekokht מיר האָבן געהאַט געקאָכט mir hobn gehat gekokht דו האָסט געהאַט געקאָכט du host gehat gekokht איר האָט געהאַט געקאָכט ir hot gehat gekokht ער האָט געהאַט געקאָכט er hot gehat gekokht זיי האָבן געהאַט געקאָכט zey hobn gehat gekokht future איך וועל קאָכן ikh vel kokhn מיר וועלן קאָכן mir veln kokhn דו וועסט קאָכן du vest kokhn איר וועט קאָכן ir vet kokhn ער וועט קאָכן er vet kokhn זיי וועלן קאָכן zey veln kokhn future perfect איך וועל האָבן געקאָכט ikh vel hobn gekokht מיר וועלן האָבן געקאָכט mir veln hobn gekokht דו וועסט האָבן געקאָכט du vest hobn gekokht איר וועט האָבן געקאָכט ir vet hobn gekokht ער וועט האָבן געקאָכט er vet hobn gekokht זיי וועלן האָבן געקאָכט zey veln hobn gekokht

Derived terms

• קאָכבוך (kokhbukh)
• קאָכעניש (kokhenish)
• קוכער (kukher)
• געקעכץ (gekekhts)