פֿינקלען

Yiddish

Etymology

From Middle High German *vünkeln, variant of vunkeln, from vunke (“spark”). Cognate with German funkeln (older also fünkeln).

Verb

פֿינקלען • (finklen) (past participle געפֿינקלט (gefinklt))

1. to twinkle

Conjugation

Conjugation of פֿינקלען

infinitive	פֿינקלען finklen
present participle	פֿינקלענדיק finklendik
past participle	געפֿינקלט gefinklt
auxiliary	האָבן hobn
present	איך פֿינקל ikh finkl	מיר פֿינקלען mir finklen
	דו פֿינקלסט du finklst	איר פֿינקלט ir finklt
	ער פֿינקלט er finklt	זיי פֿינקלען zey finklen
imperative	פֿינקל (דו) finkl (du)	פֿינקלט (איר) finklt (ir)
Composed forms past איך האָב געפֿינקלט ikh hob gefinklt מיר האָבן געפֿינקלט mir hobn gefinklt דו האָסט געפֿינקלט du host gefinklt איר האָט געפֿינקלט ir hot gefinklt ער האָט געפֿינקלט er hot gefinklt זיי האָבן געפֿינקלט zey hobn gefinklt pluperfect איך האָב געהאַט געפֿינקלט ikh hob gehat gefinklt מיר האָבן געהאַט געפֿינקלט mir hobn gehat gefinklt דו האָסט געהאַט געפֿינקלט du host gehat gefinklt איר האָט געהאַט געפֿינקלט ir hot gehat gefinklt ער האָט געהאַט געפֿינקלט er hot gehat gefinklt זיי האָבן געהאַט געפֿינקלט zey hobn gehat gefinklt future איך וועל פֿינקלען ikh vel finklen מיר וועלן פֿינקלען mir veln finklen דו וועסט פֿינקלען du vest finklen איר וועט פֿינקלען ir vet finklen ער וועט פֿינקלען er vet finklen זיי וועלן פֿינקלען zey veln finklen future perfect איך וועל האָבן געפֿינקלט ikh vel hobn gefinklt מיר וועלן האָבן געפֿינקלט mir veln hobn gefinklt דו וועסט האָבן געפֿינקלט du vest hobn gefinklt איר וועט האָבן געפֿינקלט ir vet hobn gefinklt ער וועט האָבן געפֿינקלט er vet hobn gefinklt זיי וועלן האָבן געפֿינקלט zey veln hobn gefinklt