Jump to content

דינען

From Wiktionary, the free dictionary

Yiddish

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle High German dienen, from Old High German dionōn, from Proto-West Germanic [Term?], from Proto-Germanic *þewanōną.

Verb

[edit]

דינען (dinen) (past participle געדינט (gedint))

  1. serve (to work for)
  2. serve (to be useful)
  3. worship

Conjugation

[edit]
Conjugation of דינען
infinitive דינען
dinen
present participle דינענדיק
dinendik
past participle געדינט
gedint
auxiliary האָבן
hobn
present איך דין
ikh din
מיר דינען
mir dinen
דו דינסט
du dinst
איר דינט
ir dint
ער דינט
er dint
זיי דינען
zey dinen
imperative דין (דו)
din (du)
דינט (איר)
dint (ir)
Composed forms
past איך האָב געדינט
ikh hob gedint
מיר האָבן געדינט
mir hobn gedint
דו האָסט געדינט
du host gedint
איר האָט געדינט
ir hot gedint
ער האָט געדינט
er hot gedint
זיי האָבן געדינט
zey hobn gedint
pluperfect איך האָב געהאַט געדינט
ikh hob gehat gedint
מיר האָבן געהאַט געדינט
mir hobn gehat gedint
דו האָסט געהאַט געדינט
du host gehat gedint
איר האָט געהאַט געדינט
ir hot gehat gedint
ער האָט געהאַט געדינט
er hot gehat gedint
זיי האָבן געהאַט געדינט
zey hobn gehat gedint
future איך וועל דינען
ikh vel dinen
מיר וועלן דינען
mir veln dinen
דו וועסט דינען
du vest dinen
איר וועט דינען
ir vet dinen
ער וועט דינען
er vet dinen
זיי וועלן דינען
zey veln dinen
future perfect איך וועל האָבן געדינט
ikh vel hobn gedint
מיר וועלן האָבן געדינט
mir veln hobn gedint
דו וועסט האָבן געדינט
du vest hobn gedint
איר וועט האָבן געדינט
ir vet hobn gedint
ער וועט האָבן געדינט
er vet hobn gedint
זיי וועלן האָבן געדינט
zey veln hobn gedint
[edit]