A merger of Old High German brennan (from Proto-Germanic *brannijaną), and brinnan (from *brinnaną).
ברענען • (brenen) (past participle געברענט (gebrent))
- to burn
- to be on fire
Conjugation of ברענען
infinitive
|
ברענען brenen
|
present participle
|
ברענענדיק brenendik
|
past participle
|
געברענט gebrent
|
auxiliary
|
האָבן hobn
|
|
present
|
איך ברען ikh bren
|
מיר ברענען mir brenen
|
דו ברענסט du brenst
|
איר ברענט ir brent
|
ער ברענט er brent
|
זיי ברענען zey brenen
|
|
imperative
|
ברען (דו) bren (du)
|
ברענט (איר) brent (ir)
|
Composed forms
past
|
איך האָב געברענט ikh hob gebrent
|
מיר האָבן געברענט mir hobn gebrent
|
דו האָסט געברענט du host gebrent
|
איר האָט געברענט ir hot gebrent
|
ער האָט געברענט er hot gebrent
|
זיי האָבן געברענט zey hobn gebrent
|
|
pluperfect
|
איך האָב געהאַט געברענט ikh hob gehat gebrent
|
מיר האָבן געהאַט געברענט mir hobn gehat gebrent
|
דו האָסט געהאַט געברענט du host gehat gebrent
|
איר האָט געהאַט געברענט ir hot gehat gebrent
|
ער האָט געהאַט געברענט er hot gehat gebrent
|
זיי האָבן געהאַט געברענט zey hobn gehat gebrent
|
|
future
|
איך וועל ברענען ikh vel brenen
|
מיר וועלן ברענען mir veln brenen
|
דו וועסט ברענען du vest brenen
|
איר וועט ברענען ir vet brenen
|
ער וועט ברענען er vet brenen
|
זיי וועלן ברענען zey veln brenen
|
|
future perfect
|
איך וועל האָבן געברענט ikh vel hobn gebrent
|
מיר וועלן האָבן געברענט mir veln hobn gebrent
|
דו וועסט האָבן געברענט du vest hobn gebrent
|
איר וועט האָבן געברענט ir vet hobn gebrent
|
ער וועט האָבן געברענט er vet hobn gebrent
|
זיי וועלן האָבן געברענט zey veln hobn gebrent
|
|