From Wiktionary, the free dictionary
Morphologically from אָנ־ (on-) + פֿירן (firn). Cognate to German anführen.
אָנפֿירן • (onfirn) (past participle אָנגעפֿירט (ongefirt))
- (construed with מיט (mit)) to lead, manage, direct, administer
Conjugation of אָנפֿירן
Composed forms
past
|
איך האָב אָנגעפֿירנט ikh hob ongefirnt
|
מיר האָבן אָנגעפֿירנט mir hobn ongefirnt
|
דו האָסט אָנגעפֿירנט du host ongefirnt
|
איר האָט אָנגעפֿירנט ir hot ongefirnt
|
ער האָט אָנגעפֿירנט er hot ongefirnt
|
זיי האָבן אָנגעפֿירנט zey hobn ongefirnt
|
|
pluperfect
|
איך האָב געהאַט אָנגעפֿירנט ikh hob gehat ongefirnt
|
מיר האָבן געהאַט אָנגעפֿירנט mir hobn gehat ongefirnt
|
דו האָסט געהאַט אָנגעפֿירנט du host gehat ongefirnt
|
איר האָט געהאַט אָנגעפֿירנט ir hot gehat ongefirnt
|
ער האָט געהאַט אָנגעפֿירנט er hot gehat ongefirnt
|
זיי האָבן געהאַט אָנגעפֿירנט zey hobn gehat ongefirnt
|
|
future
|
איך וועל אָנפֿירן ikh vel onfirn
|
מיר וועלן אָנפֿירן mir veln onfirn
|
דו וועסט אָנפֿירן du vest onfirn
|
איר וועט אָנפֿירן ir vet onfirn
|
ער וועט אָנפֿירן er vet onfirn
|
זיי וועלן אָנפֿירן zey veln onfirn
|
|
future perfect
|
איך וועל האָבן אָנגעפֿירנט ikh vel hobn ongefirnt
|
מיר וועלן האָבן אָנגעפֿירנט mir veln hobn ongefirnt
|
דו וועסט האָבן אָנגעפֿירנט du vest hobn ongefirnt
|
איר וועט האָבן אָנגעפֿירנט ir vet hobn ongefirnt
|
ער וועט האָבן אָנגעפֿירנט er vet hobn ongefirnt
|
זיי וועלן האָבן אָנגעפֿירנט zey veln hobn ongefirnt
|
|