օձահալած
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]օձ (ōj) + -ա- (-a-) + հալածեմ (halacem)
Adjective
[edit]օձահալած • (ōjahalac)
- driving away serpents
- 1350 – 1425, Aṙakʻel Siwnecʻi, Eulogy on Grigor Tatʿewacʿi :[1]
- զգեղեցկայարմար շրթունսն. զերկնակառոյց բազուկն, եւ զշնորհաբաշխ աջն. զպնտակազմ անդամսն, եւ զանսահելի ոտսն. զօձահալած գարշապարն, եւ զերկնաթռիչ գնացսն
- zgeġecʻkayarmar šrtʻunsn. zerknakaṙoycʻ bazukn, ew zšnorhabašx aǰn. zpntakazm andamsn, ew zansaheli otsn. zōjahalac garšaparn, ew zerknatʻṙičʻ gnacʻsn
- Translation by S. Peter Cowe
- beautifully shaped lips, his arm of heavenly construction, his right hand distributing favors, his firmly formed limbs and unwavering legs, his heel which trod on serpents, and his steps soaring heavenward
- զգեղեցկայարմար շրթունսն. զերկնակառոյց բազուկն, եւ զշնորհաբաշխ աջն. զպնտակազմ անդամսն, եւ զանսահելի ոտսն. զօձահալած գարշապարն, եւ զերկնաթռիչ գնացսն
References
[edit]- ^ Cowe, S. Peter (2019) “The object of Ałtʿamarʿci’s affections”, in U. Bläsing, J. Dum-Tragut, T.M. van Lint, editors, Armenian, Hittite, and Indo-European Studies: A Commemoration Volume for Jos J.S. Weitenberg (Hebrew University Armenian Studies; 15), Leuven: Peeters, page 73
Further reading
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “օձահալած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “օձահալած”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy