Jump to content

քերականութիւն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From քերական (kʻerakan) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

[edit]

քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn)

  1. grammar

Declension

[edit]
n-type
singular plural
nominative քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) քերականութիւնք (kʻerakanutʻiwnkʻ)
genitive քերականութեան (kʻerakanutʻean) քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
dative քերականութեան (kʻerakanutʻean) քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
accusative քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns)
ablative քերականութենէ (kʻerakanutʻenē) քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ)
instrumental քերականութեամբ (kʻerakanutʻeamb) քերականութեամբք (kʻerakanutʻeambkʻ)
locative քերականութեան (kʻerakanutʻean) քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns)

Descendants

[edit]
  • Armenian: քերականություն (kʻerakanutʻyun)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “քերականութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy