քարտաւատեմ

Old Armenian

Verb

քարտաւատեմ • (kʻartawatem)

1. Alternative form of քարտակատեմ (kʻartakatem)

Conjugation

active

infinitive		քարտաւատել (kʻartawatel)		participle	քարտաւատեցեալ, քարտաւատեալ (kʻartawatecʻeal, kʻartawateal)
causative		—		aorist stem	քարտաւատեց- (kʻartawatecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	քարտաւատեմ (kʻartawatem)	քարտաւատես (kʻartawates)	քարտաւատէ (kʻartawatē)	քարտաւատեմք (kʻartawatemkʻ)	քարտաւատէք (kʻartawatēkʻ)	քարտաւատեն (kʻartawaten)
	imperfect	քարտաւատէի, քարտաւատեի* (kʻartawatēi, kʻartawatei*)	քարտաւատէիր, քարտաւատեիր* (kʻartawatēir, kʻartawateir*)	քարտաւատէր (kʻartawatēr)	քարտաւատէաք, քարտաւատեաք* (kʻartawatēakʻ, kʻartawateakʻ*)	քարտաւատէիք, քարտաւատեիք* (kʻartawatēikʻ, kʻartawateikʻ*)	քարտաւատէին, քարտաւատեին* (kʻartawatēin, kʻartawatein*)
	aorist	քարտաւատեցի (kʻartawatecʻi)	քարտաւատեցեր (kʻartawatecʻer)	քարտաւատեաց (kʻartawateacʻ)	քարտաւատեցաք (kʻartawatecʻakʻ)	քարտաւատեցէք, քարտաւատեցիք (kʻartawatecʻēkʻ, kʻartawatecʻikʻ)	քարտաւատեցին (kʻartawatecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	քարտաւատիցեմ (kʻartawaticʻem)	քարտաւատիցես (kʻartawaticʻes)	քարտաւատիցէ (kʻartawaticʻē)	քարտաւատիցեմք (kʻartawaticʻemkʻ)	քարտաւատիցէք (kʻartawaticʻēkʻ)	քարտաւատիցեն (kʻartawaticʻen)
	aorist	քարտաւատեցից (kʻartawatecʻicʻ)	քարտաւատեսցես (kʻartawatescʻes)	քարտաւատեսցէ (kʻartawatescʻē)	քարտաւատեսցուք (kʻartawatescʻukʻ)	քարտաւատեսջիք (kʻartawatesǰikʻ)	քարտաւատեսցեն (kʻartawatescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	քարտաւատեա՛ (kʻartawateá)	—	—	քարտաւատեցէ՛ք (kʻartawatecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	քարտաւատեսջի՛ր (kʻartawatesǰír)	—	—	քարտաւատեսջի՛ք (kʻartawatesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ քարտաւատեր (mí kʻartawater)	—	—	մի՛ քարտաւատէք (mí kʻartawatēkʻ)	—
*rare