Jump to content

քարկատեմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

քարկատեմ (kʻarkatem)

  1. Alternative form of քարտակատեմ (kʻartakatem)

Conjugation

[edit]
active
infinitive քարկատել (kʻarkatel) participle քարկատեցեալ, քարկատեալ (kʻarkatecʻeal, kʻarkateal)
causative aorist stem քարկատեց- (kʻarkatecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present քարկատեմ (kʻarkatem) քարկատես (kʻarkates) քարկատէ (kʻarkatē) քարկատեմք (kʻarkatemkʻ) քարկատէք (kʻarkatēkʻ) քարկատեն (kʻarkaten)
imperfect քարկատէի, քարկատեի* (kʻarkatēi, kʻarkatei*) քարկատէիր, քարկատեիր* (kʻarkatēir, kʻarkateir*) քարկատէր (kʻarkatēr) քարկատէաք, քարկատեաք* (kʻarkatēakʻ, kʻarkateakʻ*) քարկատէիք, քարկատեիք* (kʻarkatēikʻ, kʻarkateikʻ*) քարկատէին, քարկատեին* (kʻarkatēin, kʻarkatein*)
aorist քարկատեցի (kʻarkatecʻi) քարկատեցեր (kʻarkatecʻer) քարկատեաց (kʻarkateacʻ) քարկատեցաք (kʻarkatecʻakʻ) քարկատեցէք, քարկատեցիք (kʻarkatecʻēkʻ, kʻarkatecʻikʻ) քարկատեցին (kʻarkatecʻin)
subjunctive
present քարկատիցեմ (kʻarkaticʻem) քարկատիցես (kʻarkaticʻes) քարկատիցէ (kʻarkaticʻē) քարկատիցեմք (kʻarkaticʻemkʻ) քարկատիցէք (kʻarkaticʻēkʻ) քարկատիցեն (kʻarkaticʻen)
aorist քարկատեցից (kʻarkatecʻicʻ) քարկատեսցես (kʻarkatescʻes) քարկատեսցէ (kʻarkatescʻē) քարկատեսցուք (kʻarkatescʻukʻ) քարկատեսջիք (kʻarkatesǰikʻ) քարկատեսցեն (kʻarkatescʻen)
imperatives
imperative քարկատեա՛ (kʻarkateá) քարկատեցէ՛ք (kʻarkatecʻḗkʻ)
cohortative քարկատեսջի՛ր (kʻarkatesǰír) քարկատեսջի՛ք (kʻarkatesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ քարկատեր (mí kʻarkater) մի՛ քարկատէք (mí kʻarkatēkʻ)
  • rare