տոշ
Middle Armenian
[edit]Etymology
[edit]The origin is unknown. Compare Arabic طَيْس (ṭays, “sexual organs of the stallions”).[1] Note also Meghri dialect տոշ (toš, “handle of a spinning wheel”),[2] Karadagh dialect տոշ (toš, “upright piece of wood on the lower quern-stone on which the upper stone is set”)[3] and Persian توش (toš, “power, vigour”).[3]
Noun
[edit]տոշ • (toš)
- horse penis
- 13th century, Girkʻ Vastakocʻ [Geoponica] 294:[4]
- եւ տոշն ի չաքն ի մեծն եւ 'ի փոքրն, եւ վազան, որ չլինի բոլոճ
- ew tošn i čʻakʻn i mecn ew 'i pʻokʻrn, ew vazan, or čʻlini boloč
- եւ տոշն ի չաքն ի մեծն եւ 'ի փոքրն, եւ վազան, որ չլինի բոլոճ
- 13th century, Girkʻ Vastakocʻ [Geoponica] 297:[5]
- Եւ երբ վազցընել կամենաս՝ զագետակին մազն մկրատով ի վայր տուր, որ զտոշն չգանէ։
- Ew erb vazcʻənel kamenas, zagetakin mazn mkratov i vayr tur, or ztošn čʻganē.
- Եւ երբ վազցընել կամենաս՝ զագետակին մազն մկրատով ի վայր տուր, որ զտոշն չգանէ։
- 13th century, Girkʻ Vastakocʻ [Geoponica] 297:[5]
- Եւ թէ վազէ յովտակն եւ տոշն թուլանայ եւ ի բան չգայ՝ զայս դեղս արա։
- Ew tʻē vazē yovtakn ew tošn tʻulanay ew i ban čʻgay, zays deġs ara.
- Եւ թէ վազէ յովտակն եւ տոշն թուլանայ եւ ի բան չգայ՝ զայս դեղս արա։
- 13th century, Girkʻ Vastakocʻ [Geoponica] 297:[5]
- Ա՛ռ եղն եղջերուի պոչ, այրեա եւ աղա մանր, եւ անապակ գինեաւ զերդ մէրհէմ արա եւ օ՛ծ զտոշն եւ զձուքն, նա յորդորէ ի վազելն...։
- Áṙ eġn eġǰerui počʻ, ayrea ew aġa manr, ew anapak gineaw zerd mērhēm ara ew ṓc ztošn ew zjukʻn, na yordorē i vazeln....
- Ա՛ռ եղն եղջերուի պոչ, այրեա եւ աղա մանր, եւ անապակ գինեաւ զերդ մէրհէմ արա եւ օ՛ծ զտոշն եւ զձուքն, նա յորդորէ ի վազելն...։
- 13th century, Faraj the Syrian, Bžškaran jioy ew aṙhasarak grastnoy [Medical Book on Horses and Other Beasts of Burden] 20:[6]
- Յաղագս թըթի, որ լինի ի տոշն եւ ի ձուքն
- Yaġags tʻətʻi, or lini i tošn ew i jukʻn
- About tʻutʻ, which occurs on the horse penis and testicles
- Յաղագս թըթի, որ լինի ի տոշն եւ ի ձուքն
Derived terms
[edit]References
[edit]- ^ Raswan, Carl R. (1945) “Vocabulary of Bedouin Words concerning Horses”, in Journal of Near Eastern Studies[1], volume 4, number 2, § 967, pages 110, 128
- ^ Aġayan, Ē. (1954) Meġru barbaṙ [Meghri Dialect] (Hayeren barbaṙner; 2)[2] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, page 333, spelled տօշ (tōš)
- ↑ 3.0 3.1 Čʻugaszyan, B. L. (1980) Bžškaran jioy ew aṙhasarak grastnoy (ŽG dar) [Medical Book on Horses and Other Beasts of Burden (13th century)][3], Yerevan: Academy Press, page 242, referencing an unpublished work by Ō. Eganyan
- ^ Ališan Ġ., editor (1877), Girkʻ vastakocʻ [Geoponica], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 199
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Ališan Ġ., editor (1877), Girkʻ vastakocʻ [Geoponica], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 201
- ^ Čʻugaszyan, B. L. (1980) Bžškaran jioy ew aṙhasarak grastnoy (ŽG dar) [Medical Book on Horses and Other Beasts of Burden (13th century)][4], Yerevan: Academy Press, page 113
Further reading
[edit]- Ačaṙean, Hračʻeay (1979) “տոշ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, volume IV, Yerevan: University Press, page 420b
- Ġazaryan, Ṙuben, Avetisyan, Henrik (2009) “տոշ”, in Miǰin hayereni baṙaran [Dictionary of Middle Armenian] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, page 764ab
- Norayr N. Biwzandacʻi (2000) “տոշ”, in Martiros Minassian, editor, Baṙagirkʻ storin hayerēni i matenagrutʻeancʻ ŽA–ŽĒ darucʻ [Dictionary of Middle Armenian Based on the Literature of 11–17th Centuries][5], edited from the author's unfinished manuscript written 1884–1915, Geneva: Martiros Minassian, page 714