տարկետել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /tɑɾkeˈtel/, [tɑɾketél]
- (Western Armenian) IPA(key): /dɑɾɡeˈdel/, [dɑɾɡedél]
Verb
[edit]տարկետել • (tarketel)
Inflection
[edit]| infinitive | տարկետել (tarketel) | imperfective converb | տարկետում (tarketum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | տարկետվել (tarketvel) | simultaneous converb | տարկետելիս (tarketelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | տարկետել (tarketel) | ||||
| aorist stem | տարկետ- (tarket-) | future converb I | տարկետելու (tarketelu) | ||||
| resultative participle | տարկետած (tarketac) | future converb II | տարկետելիք (tarketelikʻ) | ||||
| subject participle | տարկետող (tarketoġ) | connegative converb | տարկետի (tarketi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | տարկետում եմ (tarketum em) | տարկետում ես (tarketum es) | տարկետում է (tarketum ē) | տարկետում ենք (tarketum enkʻ) | տարկետում եք (tarketum ekʻ) | տարկետում են (tarketum en) | |
| past imperfective | տարկետում էի (tarketum ēi) | տարկետում էիր (tarketum ēir) | տարկետում էր (tarketum ēr) | տարկետում էինք (tarketum ēinkʻ) | տարկետում էիք (tarketum ēikʻ) | տարկետում էին (tarketum ēin) | |
| future | տարկետելու եմ (tarketelu em) | տարկետելու ես (tarketelu es) | տարկետելու է (tarketelu ē) | տարկետելու ենք (tarketelu enkʻ) | տարկետելու եք (tarketelu ekʻ) | տարկետելու են (tarketelu en) | |
| past future | տարկետելու էի (tarketelu ēi) | տարկետելու էիր (tarketelu ēir) | տարկետելու էր (tarketelu ēr) | տարկետելու էինք (tarketelu ēinkʻ) | տարկետելու էիք (tarketelu ēikʻ) | տարկետելու էին (tarketelu ēin) | |
| present perfect | տարկետել եմ (tarketel em) | տարկետել ես (tarketel es) | տարկետել է (tarketel ē) | տարկետել ենք (tarketel enkʻ) | տարկետել եք (tarketel ekʻ) | տարկետել են (tarketel en) | |
| pluperfect | տարկետել էի (tarketel ēi) | տարկետել էիր (tarketel ēir) | տարկետել էր (tarketel ēr) | տարկետել էինք (tarketel ēinkʻ) | տարկետել էիք (tarketel ēikʻ) | տարկետել էին (tarketel ēin) | |
| aorist (past perfective) | տարկետեցի, տարկետի* (tarketecʻi, tarketi*) | տարկետեցիր, տարկետիր* (tarketecʻir, tarketir*) | տարկետեց (tarketecʻ) | տարկետեցինք, տարկետինք* (tarketecʻinkʻ, tarketinkʻ*) | տարկետեցիք, տարկետիք* (tarketecʻikʻ, tarketikʻ*) | տարկետեցին, տարկետին* (tarketecʻin, tarketin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | տարկետեմ (tarketem) | տարկետես (tarketes) | տարկետի (tarketi) | տարկետենք (tarketenkʻ) | տարկետեք (tarketekʻ) | տարկետեն (tarketen) | |
| past | տարկետեի (tarketei) | տարկետեիր (tarketeir) | տարկետեր (tarketer) | տարկետեինք (tarketeinkʻ) | տարկետեիք (tarketeikʻ) | տարկետեին (tarketein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կտարկետեմ (ktarketem) | կտարկետես (ktarketes) | կտարկետի (ktarketi) | կտարկետենք (ktarketenkʻ) | կտարկետեք (ktarketekʻ) | կտարկետեն (ktarketen) | |
| past | կտարկետեի (ktarketei) | կտարկետեիր (ktarketeir) | կտարկետեր (ktarketer) | կտարկետեինք (ktarketeinkʻ) | կտարկետեիք (ktarketeikʻ) | կտարկետեին (ktarketein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | տարկետի՛ր, տարկետի՛* (tarketír, tarketí*) | — | — | տարկետե՛ք, տարկետեցե՛ք** (tarketékʻ, tarketecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չտարկետել (čʻtarketel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չտարկետած (čʻtarketac) | ||||||
| subject participle | չտարկետող (čʻtarketoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ տարկետում (čʻem tarketum) | չես տարկետում (čʻes tarketum) | չի տարկետում (čʻi tarketum) | չենք տարկետում (čʻenkʻ tarketum) | չեք տարկետում (čʻekʻ tarketum) | չեն տարկետում (čʻen tarketum) | |
| past imperfective | չէի տարկետում (čʻēi tarketum) | չէիր տարկետում (čʻēir tarketum) | չէր տարկետում (čʻēr tarketum) | չէինք տարկետում (čʻēinkʻ tarketum) | չէիք տարկետում (čʻēikʻ tarketum) | չէին տարկետում (čʻēin tarketum) | |
| future | չեմ տարկետելու (čʻem tarketelu) | չես տարկետելու (čʻes tarketelu) | չի տարկետելու (čʻi tarketelu) | չենք տարկետելու (čʻenkʻ tarketelu) | չեք տարկետելու (čʻekʻ tarketelu) | չեն տարկետելու (čʻen tarketelu) | |
| past future | չէի տարկետելու (čʻēi tarketelu) | չէիր տարկետելու (čʻēir tarketelu) | չէր տարկետելու (čʻēr tarketelu) | չէինք տարկետելու (čʻēinkʻ tarketelu) | չէիք տարկետելու (čʻēikʻ tarketelu) | չէին տարկետելու (čʻēin tarketelu) | |
| present perfect | չեմ տարկետել (čʻem tarketel) | չես տարկետել (čʻes tarketel) | չի տարկետել (čʻi tarketel) | չենք տարկետել (čʻenkʻ tarketel) | չեք տարկետել (čʻekʻ tarketel) | չեն տարկետել (čʻen tarketel) | |
| pluperfect | չէի տարկետել (čʻēi tarketel) | չէիր տարկետել (čʻēir tarketel) | չէր տարկետել (čʻēr tarketel) | չէինք տարկետել (čʻēinkʻ tarketel) | չէիք տարկետել (čʻēikʻ tarketel) | չէին տարկետել (čʻēin tarketel) | |
| aorist (past perfective) | չտարկետեցի, չտարկետի* (čʻtarketecʻi, čʻtarketi*) | չտարկետեցիր, չտարկետիր* (čʻtarketecʻir, čʻtarketir*) | չտարկետեց (čʻtarketecʻ) | չտարկետեցինք, չտարկետինք* (čʻtarketecʻinkʻ, čʻtarketinkʻ*) | չտարկետեցիք, չտարկետիք* (čʻtarketecʻikʻ, čʻtarketikʻ*) | չտարկետեցին, չտարկետին* (čʻtarketecʻin, čʻtarketin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չտարկետեմ (čʻtarketem) | չտարկետես (čʻtarketes) | չտարկետի (čʻtarketi) | չտարկետենք (čʻtarketenkʻ) | չտարկետեք (čʻtarketekʻ) | չտարկետեն (čʻtarketen) | |
| past | չտարկետեի (čʻtarketei) | չտարկետեիր (čʻtarketeir) | չտարկետեր (čʻtarketer) | չտարկետեինք (čʻtarketeinkʻ) | չտարկետեիք (čʻtarketeikʻ) | չտարկետեին (čʻtarketein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ տարկետի (čʻem tarketi) | չես տարկետի (čʻes tarketi) | չի տարկետի (čʻi tarketi) | չենք տարկետի (čʻenkʻ tarketi) | չեք տարկետի (čʻekʻ tarketi) | չեն տարկետի (čʻen tarketi) | |
| past | չէի տարկետի (čʻēi tarketi) | չէիր տարկետի (čʻēir tarketi) | չէր տարկետի (čʻēr tarketi) | չէինք տարկետի (čʻēinkʻ tarketi) | չէիք տարկետի (čʻēikʻ tarketi) | չէին տարկետի (čʻēin tarketi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ տարկետիր, մի՛ տարկետի* (mí tarketir, mí tarketi*) | — | — | մի՛ տարկետեք, մի՛ տարկետեցեք** (mí tarketekʻ, mí tarketecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | տարկետել (tarketel) | |||
| dative | տարկետելու (tarketelu) | |||
| ablative | տարկետելուց (tarketelucʻ) | |||
| instrumental | տարկետելով (tarketelov) | |||
| locative | տարկետելում (tarketelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | տարկետելը/տարկետելն (tarketelə/tarketeln) | |||
| dative | տարկետելուն (tarketelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | տարկետելս (tarketels) | |||
| dative | տարկետելուս (tarketelus) | |||
| ablative | տարկետելուցս (tarketelucʻs) | |||
| instrumental | տարկետելովս (tarketelovs) | |||
| locative | տարկետելումս (tarketelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | տարկետելդ (tarketeld) | |||
| dative | տարկետելուդ (tarketelud) | |||
| ablative | տարկետելուցդ (tarketelucʻd) | |||
| instrumental | տարկետելովդ (tarketelovd) | |||
| locative | տարկետելումդ (tarketelumd) | |||