Jump to content

տարամիտել

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

տարա- (tara-) +‎ միտել (mitel)

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

տարամիտել (taramitel)

  1. to diverge
  2. (mathematics) to diverge

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative տարամիտել (taramitel)
dative տարամիտելու (taramitelu)
ablative տարամիտելուց (taramitelucʻ)
instrumental տարամիտելով (taramitelov)
locative տարամիտելում (taramitelum)
definite forms
nominative տարամիտելը/տարամիտելն (taramitelə/taramiteln)
dative տարամիտելուն (taramitelun)
1st person possessive forms (my)
nominative տարամիտելս (taramitels)
dative տարամիտելուս (taramitelus)
ablative տարամիտելուցս (taramitelucʻs)
instrumental տարամիտելովս (taramitelovs)
locative տարամիտելումս (taramitelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative տարամիտելդ (taramiteld)
dative տարամիտելուդ (taramitelud)
ablative տարամիտելուցդ (taramitelucʻd)
instrumental տարամիտելովդ (taramitelovd)
locative տարամիտելումդ (taramitelumd)