վռնդել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

վռնդել (vṙndel)

  1. to kick out, to throw out
  2. to chase away, to drive away

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative վռնդել (vṙndel)
dative վռնդելու (vṙndelu)
ablative վռնդելուց (vṙndelucʻ)
instrumental վռնդելով (vṙndelov)
locative վռնդելում (vṙndelum)
definite forms
nominative վռնդելը/վռնդելն (vṙndelə/vṙndeln)
dative վռնդելուն (vṙndelun)
1st person possessive forms (my)
nominative վռնդելս (vṙndels)
dative վռնդելուս (vṙndelus)
ablative վռնդելուցս (vṙndelucʻs)
instrumental վռնդելովս (vṙndelovs)
locative վռնդելումս (vṙndelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վռնդելդ (vṙndeld)
dative վռնդելուդ (vṙndelud)
ablative վռնդելուցդ (vṙndelucʻd)
instrumental վռնդելովդ (vṙndelovd)
locative վռնդելումդ (vṙndelumd)