վիճել
Appearance
Armenian
[edit]Etymology
[edit]From Old Armenian վիճեմ (vičem), from վէճ (vēč).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /viˈt͡ʃel/, [vit͡ʃél]
- (Western Armenian) IPA(key): /viˈd͡ʒel/, [vid͡ʒél]
Verb
[edit]վիճել • (vičel)
Inflection
[edit]infinitive | վիճել (vičel) | imperfective converb | վիճում (vičum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | — | simultaneous converb | վիճելիս (vičelis) | ||||
causative | — | perfective converb | վիճել (vičel) | ||||
aorist stem | վիճ- (vič-) | future converb I | վիճելու (vičelu) | ||||
resultative participle | վիճած (vičac) | future converb II | վիճելիք (vičelikʻ) | ||||
subject participle | վիճող (vičoġ) | connegative converb | վիճի (viči) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | վիճում եմ (vičum em) | վիճում ես (vičum es) | վիճում է (vičum ē) | վիճում ենք (vičum enkʻ) | վիճում եք (vičum ekʻ) | վիճում են (vičum en) | |
past imperfective | վիճում էի (vičum ēi) | վիճում էիր (vičum ēir) | վիճում էր (vičum ēr) | վիճում էինք (vičum ēinkʻ) | վիճում էիք (vičum ēikʻ) | վիճում էին (vičum ēin) | |
future | վիճելու եմ (vičelu em) | վիճելու ես (vičelu es) | վիճելու է (vičelu ē) | վիճելու ենք (vičelu enkʻ) | վիճելու եք (vičelu ekʻ) | վիճելու են (vičelu en) | |
past future | վիճելու էի (vičelu ēi) | վիճելու էիր (vičelu ēir) | վիճելու էր (vičelu ēr) | վիճելու էինք (vičelu ēinkʻ) | վիճելու էիք (vičelu ēikʻ) | վիճելու էին (vičelu ēin) | |
present perfect | վիճել եմ (vičel em) | վիճել ես (vičel es) | վիճել է (vičel ē) | վիճել ենք (vičel enkʻ) | վիճել եք (vičel ekʻ) | վիճել են (vičel en) | |
pluperfect | վիճել էի (vičel ēi) | վիճել էիր (vičel ēir) | վիճել էր (vičel ēr) | վիճել էինք (vičel ēinkʻ) | վիճել էիք (vičel ēikʻ) | վիճել էին (vičel ēin) | |
aorist (past perfective) | վիճեցի, վիճի* (vičecʻi, viči*) | վիճեցիր, վիճիր* (vičecʻir, vičir*) | վիճեց (vičecʻ) | վիճեցինք, վիճինք* (vičecʻinkʻ, vičinkʻ*) | վիճեցիք, վիճիք* (vičecʻikʻ, vičikʻ*) | վիճեցին, վիճին* (vičecʻin, vičin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | վիճեմ (vičem) | վիճես (vičes) | վիճի (viči) | վիճենք (vičenkʻ) | վիճեք (vičekʻ) | վիճեն (vičen) | |
past | վիճեի (vičei) | վիճեիր (vičeir) | վիճեր (vičer) | վիճեինք (vičeinkʻ) | վիճեիք (vičeikʻ) | վիճեին (vičein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կվիճեմ (kvičem) | կվիճես (kvičes) | կվիճի (kviči) | կվիճենք (kvičenkʻ) | կվիճեք (kvičekʻ) | կվիճեն (kvičen) | |
past | կվիճեի (kvičei) | կվիճեիր (kvičeir) | կվիճեր (kvičer) | կվիճեինք (kvičeinkʻ) | կվիճեիք (kvičeikʻ) | կվիճեին (kvičein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | վիճի՛ր, վիճի՛* (vičír, vičí*) | — | — | վիճե՛ք, վիճեցե՛ք** (vičékʻ, vičecʻékʻ**) |
*colloquial **dated
infinitive | չվիճել (čʻvičel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չվիճած (čʻvičac) | ||||||
subject participle | չվիճող (čʻvičoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ վիճում (čʻem vičum) | չես վիճում (čʻes vičum) | չի վիճում (čʻi vičum) | չենք վիճում (čʻenkʻ vičum) | չեք վիճում (čʻekʻ vičum) | չեն վիճում (čʻen vičum) | |
past imperfective | չէի վիճում (čʻēi vičum) | չէիր վիճում (čʻēir vičum) | չէր վիճում (čʻēr vičum) | չէինք վիճում (čʻēinkʻ vičum) | չէիք վիճում (čʻēikʻ vičum) | չէին վիճում (čʻēin vičum) | |
future | չեմ վիճելու (čʻem vičelu) | չես վիճելու (čʻes vičelu) | չի վիճելու (čʻi vičelu) | չենք վիճելու (čʻenkʻ vičelu) | չեք վիճելու (čʻekʻ vičelu) | չեն վիճելու (čʻen vičelu) | |
past future | չէի վիճելու (čʻēi vičelu) | չէիր վիճելու (čʻēir vičelu) | չէր վիճելու (čʻēr vičelu) | չէինք վիճելու (čʻēinkʻ vičelu) | չէիք վիճելու (čʻēikʻ vičelu) | չէին վիճելու (čʻēin vičelu) | |
present perfect | չեմ վիճել (čʻem vičel) | չես վիճել (čʻes vičel) | չի վիճել (čʻi vičel) | չենք վիճել (čʻenkʻ vičel) | չեք վիճել (čʻekʻ vičel) | չեն վիճել (čʻen vičel) | |
pluperfect | չէի վիճել (čʻēi vičel) | չէիր վիճել (čʻēir vičel) | չէր վիճել (čʻēr vičel) | չէինք վիճել (čʻēinkʻ vičel) | չէիք վիճել (čʻēikʻ vičel) | չէին վիճել (čʻēin vičel) | |
aorist (past perfective) | չվիճեցի, չվիճի* (čʻvičecʻi, čʻviči*) | չվիճեցիր, չվիճիր* (čʻvičecʻir, čʻvičir*) | չվիճեց (čʻvičecʻ) | չվիճեցինք, չվիճինք* (čʻvičecʻinkʻ, čʻvičinkʻ*) | չվիճեցիք, չվիճիք* (čʻvičecʻikʻ, čʻvičikʻ*) | չվիճեցին, չվիճին* (čʻvičecʻin, čʻvičin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չվիճեմ (čʻvičem) | չվիճես (čʻvičes) | չվիճի (čʻviči) | չվիճենք (čʻvičenkʻ) | չվիճեք (čʻvičekʻ) | չվիճեն (čʻvičen) | |
past | չվիճեի (čʻvičei) | չվիճեիր (čʻvičeir) | չվիճեր (čʻvičer) | չվիճեինք (čʻvičeinkʻ) | չվիճեիք (čʻvičeikʻ) | չվիճեին (čʻvičein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ վիճի (čʻem viči) | չես վիճի (čʻes viči) | չի վիճի (čʻi viči) | չենք վիճի (čʻenkʻ viči) | չեք վիճի (čʻekʻ viči) | չեն վիճի (čʻen viči) | |
past | չէի վիճի (čʻēi viči) | չէիր վիճի (čʻēir viči) | չէր վիճի (čʻēr viči) | չէինք վիճի (čʻēinkʻ viči) | չէիք վիճի (čʻēikʻ viči) | չէին վիճի (čʻēin viči) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ վիճիր, մի՛ վիճի* (mí vičir, mí viči*) | — | — | մի՛ վիճեք, մի՛ վիճեցեք** (mí vičekʻ, mí vičecʻekʻ**) |
*colloquial **dated
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | վիճել (vičel) | |||
dative | վիճելու (vičelu) | |||
ablative | վիճելուց (vičelucʻ) | |||
instrumental | վիճելով (vičelov) | |||
locative | վիճելում (vičelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | վիճելը/վիճելն (vičelə/vičeln) | |||
dative | վիճելուն (vičelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | վիճելս (vičels) | |||
dative | վիճելուս (vičelus) | |||
ablative | վիճելուցս (vičelucʻs) | |||
instrumental | վիճելովս (vičelovs) | |||
locative | վիճելումս (vičelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | վիճելդ (vičeld) | |||
dative | վիճելուդ (vičelud) | |||
ablative | վիճելուցդ (vičelucʻd) | |||
instrumental | վիճելովդ (vičelovd) | |||
locative | վիճելումդ (vičelumd) |
Old Armenian
[edit]Verb
[edit]վիճել • (vičel)
- infinitive of վիճեմ (vičem)
- infinitive of վիճիմ (vičim)