վայրենութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]վայրեն- (vayren-) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun
[edit]վայրենութիւն • (vayrenutʻiwn)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնք (vayrenutʻiwnkʻ) |
| genitive | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) |
| dative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) |
| accusative | վայրենութիւն (vayrenutʻiwn) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) |
| ablative | վայրենութենէ (vayrenutʻenē) | վայրենութեանց (vayrenutʻeancʻ) |
| instrumental | վայրենութեամբ (vayrenutʻeamb) | վայրենութեամբք (vayrenutʻeambkʻ) |
| locative | վայրենութեան (vayrenutʻean) | վայրենութիւնս (vayrenutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: վայրենություն (vayrenutʻyun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վայրենութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy