սրբագիր

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian սրբագիր (srbagir). By surface analysis, սուրբ (surb) +‎ -ա- (-a-) +‎ գրել (grel).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

սրբագիր (srbagir)

  1. (theology) hagiographer (a writer of any of the Hagiographa)

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative սրբագիր (srbagir) սրբագիրներ (srbagirner)
dative սրբագրի (srbagri) սրբագիրների (srbagirneri)
ablative սրբագրից (srbagricʻ) սրբագիրներից (srbagirnericʻ)
instrumental սրբագրով (srbagrov) սրբագիրներով (srbagirnerov)
locative
definite forms
nominative սրբագիրը/սրբագիրն (srbagirə/srbagirn) սրբագիրները/սրբագիրներն (srbagirnerə/srbagirnern)
dative սրբագրին (srbagrin) սրբագիրներին (srbagirnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative սրբագիրս (srbagirs) սրբագիրներս (srbagirners)
dative սրբագրիս (srbagris) սրբագիրներիս (srbagirneris)
ablative սրբագրիցս (srbagricʻs) սրբագիրներիցս (srbagirnericʻs)
instrumental սրբագրովս (srbagrovs) սրբագիրներովս (srbagirnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative սրբագիրդ (srbagird) սրբագիրներդ (srbagirnerd)
dative սրբագրիդ (srbagrid) սրբագիրներիդ (srbagirnerid)
ablative սրբագրիցդ (srbagricʻd) սրբագիրներիցդ (srbagirnericʻd)
instrumental սրբագրովդ (srbagrovd) սրբագիրներովդ (srbagirnerovd)
locative