սովորոյթ

Old Armenian

Etymology

սովոր (sovor) +‎ -ոյթ (-oytʻ)

Noun

սովորոյթ • (sovoroytʻ)

1. custom, habits, manners, usage, practice, use, bent

   արդի, նոր սովորույթ ― ardi, nor sovoruytʻ ― mode, new fashion

   հնացեալ սովորույթք ― hnacʻeal sovoruytʻkʻ ― ancient customs

   տարադէպ, դժպատեհ սովորույթ ― taradēp, džpateh sovoruytʻ ― abuse, corrupt practice

   չար, յոռի, գարշ սովորույթ ― čʻar, yoṙi, garš sovoruytʻ ― bad habit, ugly way, sad or nasty trick

   ընդ սովորութի ― ənd sovorutʻi ― according to custom, as usual

   ընդ ոչ սովորութի ― ənd očʻ sovorutʻi ― out of use or custom, unusual

   ընդ սովորութի իւրում ― ənd sovorutʻi iwrum ― as is his wont, according to his custom

   մեք չունիմք սովորույթ ― mekʻ čʻunimkʻ sovoruytʻ ― it is not our custom to, we are not in the habit of

   երկրորդ բնութիւն է սովորույթ ― erkrord bnutʻiwn ē sovoruytʻ ― use is second nature

Declension

i-type

	singular		plural
nominative	սովորոյթ (sovoroytʻ)		սովորոյթք (sovoroytʻkʻ)
genitive	սովորութի (sovorutʻi)		սովորութից (sovorutʻicʻ)
dative	սովորութի (sovorutʻi)		սովորութից (sovorutʻicʻ)
accusative	սովորոյթ (sovoroytʻ)		սովորոյթս (sovoroytʻs)
ablative	սովորութէ (sovorutʻē)		սովորութից (sovorutʻicʻ)
instrumental	սովորութիւ (sovorutʻiw)		սովորութիւք (sovorutʻiwkʻ)
locative	սովորութի (sovorutʻi)		սովորոյթս (sovoroytʻs)

Synonyms

• սովորություն (sovorutʻyun)

Descendants

• Armenian: սովորույթ (sovoruytʻ)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “սովորոյթ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “սովոր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press